Větrná
 Widok z drogi Petrovice-Heřmanovice na szczyt Biskupia Kopa, poniżej grzbiet ze szczytami: Mała Kopa, Větrná i Macov, u dołu miejscowość Zlaté Hory | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo |
Góry Opawskie |
| Wysokość |
800 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°13′58,4″N 17°25′34,2″E/50,232889 17,426167
| |
Větrná (również Větrná hora) – szczyt (góra) o wysokości 800 m n.p.m. w paśmie Gór Opawskich (cz. Zlatohorská vrchovina), w Czechach, w Sudetach Wschodnich, na Śląsku, oddalony o około 2,5 km na południe od szczytu Biskupia Kopa (cz. Biskupská kupa)[1][2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Góra jest położona w środkowej części pasma na grzbiecie odchodzącym od Biskupiej Kopy w kierunku południowym, około 3,5 km na południowy wschód od miejscowości Zlaté Hory. Ma płaski grzbiet, rozciągający się na kierunku N–S. Na grzbiecie tym graniczy z dwoma mało wyrazistymi kopulastymi szczytami, od północy z Małą Kopą (cz. Nad Petrovou chatou) i od południa z Macov, oddzielonymi od siebie niewielkimi przełęczami. Góra charakteryzuje się zróżnicowaną rzeźbą i ukształtowaniem oraz stromymi stokami, które wyraźnie wydzielają wykształcone górskie doliny: od zachodu doliną Złotego Potoku (cz. Zlatý potok), a od wschodu doliną potoku Osobłogi (cz. Osoblaha). Na szczycie znajduje się skalisko. Na połaci szczytowej nie ma punktu geodezyjnego. Z uwagi na zalesienie szczyt nie jest punktem widokowym[3].
Pod względem geologicznym góra zbudowana jest ze skał osadowych pochodzenia morskiego, głównie piaskowców, mułowców z otoczakami oraz łupków fyllitowych[4]. Stoki góry pokrywa niewielka warstwa młodszych osadów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich.
Na stromym odcinku zachodniego zbocza poniżej szczytu występują odosobnione, sterczące skaliska. Cała powierzchnia góry, łącznie z partią szczytową porośnięta jest lasem regla dolnego z niewielką domieszką drzew liściastych. Stoki są pokryte siecią ścieżek i dróg leśnych. Wschodnim stokiem trawersuje droga nr 457 na trasie Zlaté Hory – Osoblaha. Drogę zbudowano pod koniec lat czterdziestych XIX wieku, w okresie kryzysu ekonomicznego. W przeszłości nazwano ją „drogą głodu” (niem. Hungerstrasse). Droga umożliwiła dogodną przeprawę przez Góry Opawskie, łącząc miejscowości związane z wydobyciem złota i srebra oraz ich przerobem, a rozmieszczone po wschodniej i zachodniej stronie masywu górskiego. Przez szczyt przebiega granica administracyjna między Krajem ołomunieckim i Krajem morawsko-śląskim.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Dojście na szczyt następuje z przełęczy Petrovy boudy jedynym szlakiem turystycznym biegnącym na trasie:
przełęcz Petrovy boudy – góra Mała Kopa – szczyt Větrná – szczyt Macov – szczyt Dlouhá stráň – szczyt Kutný vrch – szczyt Solná hora – szczyt Supí hřbet – góra Na Valštejně – góra Kraví hora – góra Jivina – góra Na Malém Valštejně – góra Mesíční hora – góra Dubí – Město Albrechtice
W okresach ośnieżenia wzdłuż szlaku turystycznego przebiega trasa narciarstwa biegowego. W obrębie góry nie poprowadzono żadnej trasy narciarstwa zjazdowego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Větrná (800 m)(Turistická mapa) 1:12 000. mapy.cz. [dostęp 2020-05-07]. (cz.).
- ↑ Větrná hora.. turistika.cz. [dostęp 2015-01-06]. (cz.).
- ↑ Otakar Brandos: Větrná. Skalní vrchol ve Zlatohorské vrchovině.. treking.cz, 2014-11-28. [dostęp 2015-01-06]. (cz.).
- ↑ Góry Opawskie. Budowa geologiczna.. goryopawskie.bnx.pl. [dostęp 2015-01-06]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zlatohorská vrchovina (Turistická mapa) 1:15 000 (czes.)
- JESIONIKI. Pradziad, Śnieżnik, Jeseník, mapa aktualizowana w terenie, skala 1:50 000, Studio PLAN, Wrocław, wyd. II, 2011, ISBN 978-83-62645-80-0
- BRUNTÁLSKO, KRNOVSKO, OSOBLAŽSKO, turistická mapa 1:50 000, vyd. SHOCart, 2008, ISBN 978-80-7224-368-6 (czes.)
- Waldemar Brygier: Przewodnik, Góry Opawskie, Zlatohorska vrchovina. Wrocław: Studio PLAN, 2007. ISBN 83-60180-53-9.
- Marek Staffa: Słownik Geografii Turystycznej Sudetów. t. 18, Góry Opawskie. Wrocław: I-BIS, 2008. ISBN 978-83-85773-98-6.