Przejdź do zawartości

Victor Massé

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Victor Massé
Ilustracja
Imię i nazwisko

Félix-Marie Massé

Data i miejsce urodzenia

7 marca 1822
Lorient

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

5 lipca 1884
Paryż

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
podpis

Victor Massé, właśc. Félix-Marie Massé[1][2] (ur. 7 marca 1822 w Lorient, zm. 5 lipca 1884 w Paryżu[1][2]) – francuski kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1834–1844 studiował w Konserwatorium Paryskim, gdzie jego nauczycielami byli Pierre-Joseph-Guillaume Zimmerman (fortepian) i Jacques Fromental Halévy (kompozycja)[1]. W czasie studiów zdobył I nagrodę w grze na fortepianie (1839), harmonii (1840) i fudze (1843)[2]. W 1844 roku zdobył Prix de Rome za kantatę Le Renégat de Tanger[1][2]. Podczas dwuletniego pobytu we Włoszech skomponował mszę i wystawił operę La favorita e la schiava[1][2]. Od 1860 roku był kierownikiem chóru w Opéra de Paris[1]. Od 1866 roku wykładał kontrapunkt w Konserwatorium Paryskim[2]. W 1872 roku został wybrany na członka Académie des beaux-arts[2].

Otrzymał order kawalera (1856) i oficera (1877) Legii Honorowej[1].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Opery

  • La chambre gothique (1849)
  • La Chanteuse voilée (1850)
  • Galathée (1852)
  • Les Noces de Jeannette (1853)
  • La Fiancée du Diable (1854)
  • La favorita e la schiava (wyst. Wenecja 1855)
  • Miss Fauvette (wyst. Paryż 1855)
  • Les Saisons (wyst. Paryż 1855)
  • La Reine Topaze (wyst. Paryż 1856)
  • Les Chaises à porteurs (wyst. Paryż 1858)
  • La fee Caralosse (wyst. Paryż 1859)
  • La Mule de Pedro (wyst. Paryż 1863)
  • Fio d’Aliza (wyst. Paryż 1866)
  • Le Fils du Brigadier (wyst. Paryż 1867)
  • Paul et Virginie (wyst. Paryż 1876)
  • Une Nuit de Cléopatre (wyst. Paryż 1885)

Operetki

  • Le cousin de Marivaux (wyst. Baden-Baden 1857)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Messe solennelle (1840)
  • kantata Le Renégat de Tanger (1844)
  • kantata La France sauvée (1852)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 124. ISBN 83-224-0656-8.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2326. ISBN 0-02-865529-X.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]