Przejdź do zawartości

Vladimír Klecanda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vladimír Klecanda
Ilustracja
Państwo działania

 Czechosłowacja

Data i miejsce urodzenia

25 września 1888
Praga

Data i miejsce śmierci

3 kwietnia 1946
Praga

profesor
Specjalność: archiwistyka, historia Czech
Habilitacja

1924

Profesura

1931

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Komeńskiego w Bratysławie

Okres zatrudn.

1924–1938

Uczelnia

Uniwersytet Karola

Okres zatrudn.

1938–1939

Vladimír Klecanda ps. „dr Luděk Kalvoda”(ur. 25 września 1888 w Pradze, zm. 3 kwietnia 1946 tamże) – czeski historyk, archiwista i polityk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem pisarza i dziennikarza Jana Klecandy[1].

Studiował historię na uniwersytetach w Pradze, Paryżu i Wiedniu. Od 1918 pracował jako archiwista w Archiwum Narodowym w Pradze, a od 1921 do 1923 w Wiedniu[2]. Od 1924 pracował na nowo utworzonym Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie. Od 1928 był profesorem nadzwyczajnym, a w 1932 uzyskał nominację profesorską[2]. W latach 1936−1938 był dziekanem tego wydziału[2]. Był autorem publikacji na temat archiwistyki oraz historii Czech[3].

W 1938 musiał opuścić Słowację i rozpoczął pracę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola[2]. Po wybuchu II wojny światowej zaangażował się w działalność czechosłowackiego ruchu oporu (m.in. był sekretarzem generalnym Centrum Politycznego), używał pseudonimu „dr Luděk Kalvoda”. W grudniu 1939 opuścił Czechy i przez Jugosławię przedostał się do Francji[1]. Od 1940 pracował w Czechosłowackim Komitecie Narodowym, zasiadał w najwyższych władzach emigracyjnego rządu oraz pracował jako komentator radiowy dla BBC[2]. W latach 1943−1945 był redaktorem i wydawcą wydawanego w Londynie miesięcznika „Kruh”. Zajmował się także gromadzeniem materiałów archiwalnych związanych z działalnością czechosłowackiego ruchu oporu i rządu emigracyjnego[2].

Po powrocie do Czechosłowacji został członkiem Czeskiej Partii Narodowo-Społecznej i zasiadał w Tymczasowym Zgromadzeniu Narodowym[2][4]. Po jego śmierci zastąpił go prof. Václav Hlavatý[4].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego żona Eva zmarła w 1942 w Auschwitz. Jego córka Eva była więziona w obozie w Ravensbrück i w 1945 powróciła do Czechosłowacji[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Prozatimní NS RČS 1945-1946, 45. schůze, část 1/8 (9. 4. 1946) [online], www.psp.cz [dostęp 2021-09-17].
  2. a b c d e f g Klecanda, Vladimír [online], Encyclopaedia Beliana [dostęp 2021-09-17] (słow.).
  3. SKC - Výsledky vyhledávání [online], aleph.nkp.cz [dostęp 2021-09-17].
  4. a b PhDr. Vladimír Klecanda [online], www.psp.cz [dostęp 2021-09-17].