Władysław Karol Rittendorf
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Władysław Karol Rittendorf (ur. 29 czerwca 1821 w Nowym Mieście nad Pilicą, zm. 15 maja 1898 w Warszawie) – polski architekt.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu studiów pozostał w Warszawie, gdzie został zatrudniony na stanowisku budowniczego. 19 czerwca 1854 został budowniczym przy Zarządzie Teatrów Warszawskich na stanowisku tym pozostał do emerytury na którą przeszedł w 1896. W styczniu 1866 sporządził projekt przebudowy podjazdu i foyer Teatru Wielkiego. Przez 40 lat pracy zawodowej budował także warszawskie kamienice, dokonał przebudowy po pożarze Teatru Rozmaitości (1884) wg projektu Władysława Marconiego. Wybudował m.in. pałacyk w Piasecznicy, żeliwny nagrobek Andrzeja Gołońskiego. Pochowany został na warszawskich Powązkach kwatera E rząd 4 grób 16/17[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ RITTENDORFF, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-03] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert M. Kunkel Władysław Karol Bonawentura Rittendorf [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XXXI wyd. 1988-1989 s. 310
- Wielka ilustrowana encyklopedja powszechna Wydawnictwa "Gutenberga" t. XV. Warszawa: "Gutenberg-Print", 1995, s. 28. ISBN 83-86381-12-4.