Włodarka (województwo zachodniopomorskie)
54°05′14″N 15°12′45″E/54,087222 15,212500| wieś | |
 Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2009) |
230 |
| Strefa numeracyjna |
91 |
| Kod pocztowy |
72-320[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZGY |
| SIMC |
0784817 |
Położenie na mapie gminy Trzebiatów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gryfickiego  | |
| 54°05′14″N 15°12′45″E/54,087222 15,212500[1]
| |
Włodarka – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Trzebiatów, na Wybrzeżu Trzebiatowskim.
Według danych z 28 lutego 2009 wieś miała 230 mieszkańców[3].
We wsi znajduje się neogotycki, ceglany kościół filialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego z XIX w.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Włodarka położona jest na wschodnim krańcu moreny dennej, które występują wyspowo w tej części Wybrzeża Trzebiatowskiego. Od północy, wschodu i południa wieś otaczają podmokłe łąki pradolin[4]. Ok. 0,7 km na wschód równolegle do przebiegu wsi ciągnie się struga Stara Rega.
W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego. Od 1724 roku w powiecie Greifenberg i. Pom. Od 1945 r. w powiecie gryfickim.
Przysiółkiem Włodarki jest Chełm Gryficki.
Wieś znajduje się w obszarach programu Natura 2000 tzn. obszaru specjalnej ochrony ptaków „Wybrzeże Trzebiatowskie”[5], a także w specjalnym obszarze ochrony siedlisk Trzebiatowsko-Kołobrzeskim Pasie Nadmorskim[6]. Na północ od wsi rozciąga się solnisko, gdzie rośnie m.in. babka nadmorska i aster solny[4].
Pierwszy przekaz źródłowy z 1277 r. dotyczący wsi wskazuje nazwę Flodirke[7]. Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Voigtshagen. W 1947 r. ustalono urzędowo polską nazwę Włodarka[8].
Społeczność lokalna[edytuj | edytuj kod]
Gmina Trzebiatów utworzyła „Sołectwo Włodarka”, obejmujące Włodarkę oraz przysiółek Chełm Gryficki. Mieszkańcy sołectwa razem wybierają sołtysa i 5-osobową radę sołecką[9].
| Zakres wieku mężczyzn | Mężczyźni | Kobiety | Zakres wieku kobiet |
|---|---|---|---|
| 0–19 | 31 | 23 | 0–19 |
| 20–60 | 79 | 65 | 20–65 |
| powyżej 60 | 8 | 24 | powyżej 65 |
| Razem (Σ) | 118 | 112 | (Σ) Razem |
Dzieci z miejscowości uczęszczają do Szkoły Podstawowej Nr 1 im. Jana Kochanowskiego w Trzebiatowie[10].
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego[edytuj | edytuj kod]
Należy do parafii Macierzyństwa NMP w Trzebiatowie i jest jej najstarszym obecnie kościołem filialnym.
Neogotycki kościół z XIX wieku, ceglany na rzucie prostokąta, z wyodrębnionym prostokątnym prezbiterium. dach 2-spadowy ceramiczny, odnowiony w 2009 roku. Wieża na planie kwadratu, 3-kondygnacyjna, zwieńczona 8-bocznym hełmem szpiczastym. We wnętrzu kościoła ambona neogotycka, ołtarz i prospekt organowy na emporze chórowej renesansowej, rzeźbionej w drewnie zawierającej w okrągło lukowych niszach sceny biblijne malowane farbą olejną. W oknach witraże typu glassmalerei. Dzwon na wieży pochodzi z XVI wieku.
Kościół poświęcony został 28 października 1946 r. przez ówczesnego proboszcza ks. Tadeusza Długopolskiego TChr.
- Odpust odchodzi się 14 września w święto Podwyższenia Krzyża Świętego.
- Msza święta jest sprawowana w każdą niedzielę o godzinie 9:00
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 149175
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1476 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b Plan Odnowy Miejscowości Roby na lata 2009-2015. Urząd Miejski w Trzebiatowie, 2009-03, s. 9. (Załącznik do Uchwały Nr XXXII/305/09 Rady Miejskiej w Trzebiatowie z dnia 26 marca 2009 r.)
- ↑ a b Władysław Nowotniak: Gryfice i okolica – Wycieczki po mieście i okolicy. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1962, s. 38.
- ↑ Techmex: Arkusz 2/7 mapy PLB320010 Wybrzeże Trzebiatowskie. Ministerstwo Środowiska RP, 2007-08-01, seria: Natura 2000 Dyrektywa Ptasia. [dostęp 2009-07-01]. skala 1:50 000
- ↑ Techmex: Arkusz 5/5 mapy PLH320017 Trzebiatowsko-Kołobrzeski Pas Nadmorski. Ministerstwo Środowiska RP, 2006-04-14, seria: Natura 2000 Dyrektywa Siedliskowa. [dostęp 2009-07-01]. skala 1:50 000
- ↑ Włodarka. Trzebiatowska Organizacja Turystyczna „Ujście Regi”. [dostęp 2017-10-25].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 15 marca 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości. (M.P. z 1947 r. nr 37, poz. 297, s. 13)
- ↑ Uchwała Nr XII/114/03 Rady Miejskiej w Trzebiatowie z dnia 28 sierpnia 2003 r. ws. statutów jednostek pomocniczych (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego Nr 101, poz. 1715)
- ↑ Uchwała Nr XXII/218/08 Rady Miejskiej w Trzebiatowie z dnia 17 lipca 2008 r. (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2008 r. Nr 77, poz. 1695)
- Siedziba gminy: Trzebiatów
| Miasto | |
|---|---|
| Części miasta | |
| Wsie | |
| Przysiółki wsi | |
| Kolonia | |
| Osada | |
| Osada leśna |
