Włodzimierz Dobromilski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włodzimierz Dobromilski
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1933
Sambor

Data i miejsce śmierci

30 kwietnia 1993
Szczecin

Zawód

aktorlalkarz, reżyser, pedagog

Odznaczenia
Order Uśmiechu

Włodzimierz Dobromilski (ur. 11 sierpnia 1933 w Samborze, zm. 30 kwietnia 1993 w Szczecinie) – polski aktor-lalkarz, reżyser, dyrektor i kierownik artystyczny Teatru Lalek „Pleciuga” w Szczecinie, pedagog

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 11 sierpnia 1933 roku w Samborze (obecnie na Ukrainie). Po wojnie wraz z rodziną (ojciec Jan, brat Roman, siostra Maria) został repatriowany na Ziemie Zachodnie. W latach czterdziestych uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 1 w Gryfinie. Szkołę średnią ukończył w 1950 roku. W latach 1950-1953 studiował w Państwowej Szkole dla Instruktorów Teatrów Ochotniczych w Poznaniu. W latach 1951-1953 był aktorem w teatrze Młodego Widza w Poznaniu. W 1959 roku zdał eksternistyczny egzamin aktorski, a w 1962 egzamin reżyserski.

W 1955 roku, po odbyciu służby wojskowej, związał się ze Szczecinem. W sezonie artystycznym 1955/56 został aktorem (od 15 września) Teatru Lalek „Rusałka”. Od listopada 1957 roku, po zmianie nazwy „Rusałki”, był aktorem i kierownikiem literackim Teatru Lalek „Pleciuga”. Jako reżyser udanie zadebiutował w 1960 roku Słoniątkiem Jana Grabowskiego. Spektakl ten grany był ponad 100 razy. Prowadził także zajęcia teoretyczne i praktyczne na kursach dla instruktorów amatorskich zespołów lalkarskich organizowanych przez Wojewódzki Dom Kultury w Szczecinie.

W latach 1967-1973 pracował na Dolnym Śląsku. Reżyserował w jednym z najciekawszych i najbardziej twórczych polskich teatrów lalkowych – we Wrocławiu, a także w teatrze lalek w Wałbrzychu. Równocześnie był wykładowcą Wydziału Lalkarskiego we wrocławskiej filii Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Razem ze studentami przygotowywał przedstawienia dyplomowe.

W 1974 roku powrócił do Szczecina. Powołany na dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Lalek „Pleciuga”, prowadził tę scenę od 2 stycznia 1974 aż do przedwczesnej śmierci. Najczęściej sięgał do sprawdzonego repertuaru, z czytelnym i wyrazistym dla dzieci przesłaniem. Łącznie zrealizował kilkadziesiąt sztuk (także poza Szczecinem) dla młodych widzów, z których wiele zaadaptowano na potrzeby telewizji. Pod jego kierownictwem teatr „Pleciuga” rozwinął się, znacznie podniósł swą rangę artystyczną oraz zyskał uznanie w Polsce i poza jej granicami (m.in. Spowiedź w drewnie, Żywoty świętych). Bardzo blisko współpracował ze Szpitalem Dziecięcym przy ul. Św. Wojciecha w Szczecinie, gdzie Teatr Lalek „Pleciuga” wystawiał specjalnie zaadaptowane przedstawienia dla często ciężko chorych dzieci. W uznaniu tych zasług, na wniosek najmłodszych widzów uhonorowany został najwyższym dziecięcym odznaczeniem, Orderem Uśmiechu. Oprócz tradycyjnych widowisk dla dzieci, reżyserował i wystawiał także współczesne dramaty. W październiku 1975 roku obchodził w Szczecinie potrójny jubileusz – dwudziestopięciolecia pracy twórczej, piętnastolecia pracy reżyserskiej oraz pięćdziesiątego wyreżyserowanego spektaklu, Żołnierza i Biedy.

Obok działalności w teatrach lalek, blisko współpracował również z amatorskim i studenckim ruchem artystycznym Szczecina. Od 1956 roku był aktorem i reżyserem studenckiego teatrzyku „Skrzat”.

Zmarł nagle 30 kwietnia 1993 w Szczecinie. Został pochowany 10 maja na cmentarzu Centralnym (kw. 43A-2-20).

Twórczość teatralna i działalność estradowa (Szczecin)[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Autor Reżyseria Forma twórczości Postać Teatr Data premiery
O Janku, co psom szył buty Krystyna Berwińska wg Juliusza Słowackiego Jerzy Borowski obsada aktorska Nauczyciel Teatr Lalek „Rusałka” 30 października 1955
O Słoniu Trąbalskim i Papużce Tralalużce inscenizacja bajek Juliana Tuwima Aleksander Fogiel obsada aktorska Teatr Lalek „Rusałka” 25 grudnia 1955
Osiem lalek i jeden miś Irena Jurgielewiczowa Wela Lam obsada aktorska Teatr Lalek „Rusałka” 19 lutego 1956
Lampa Aladyna (Baśń Szeherezady) Janusz Makarczyk, Henryk Ryl Aleksander Fogiel obsada aktorska Teatr Lalek „Rusałka” 19 maja 1956
Awantura w czapce – impreza noworoczna Melania Karwatowa (scenariusz) Melania Karwatowa obsada aktorska Teatr Lalek „Rusałka” 27 grudnia 1956
Baśń o zaklętym kaczorze Maria Kann Ewa Kołogórska obsada aktorska Księżyc Teatr Lalek „Rusałka” 21 stycznia 1957
Książę i żebrak Mark Twain Wela Lam obsada aktorska Hertford Teatr Lalek „Rusałka” 28 lutego 1957
Bajka o psotnym Straszydlaczku Ela Zemek (Melania Karwatowa) Melania Karwatowa obsada aktorska Teatr Lalek „Rusałka” 2 maja 1957
Koziołeczek Janina Porazińska Melania Karwatowa obsada aktorska Teatr Lalek „Rusałka” 3 września 1957
O piesku, co był szczotką Jerzy Zaborowski Melania Karwatowa obsada aktorska Teatr Lalek „Rusałka” 3 września 1957
Czupurek i Czupurka Ewa Laue Melania Karwatowa obsada aktorska Lis Teatr Lalek „Pleciuga” 21 grudnia 1957
Kolęda marszowa Jan Wilkowski Melania Karwatowa obsada aktorska Święty Mikołaj Teatr Lalek „Pleciuga” 21 grudnia 1957
Żart olszowiecki Hanna Januszewska Ewa Kołogórska, Melania Karwatowa obsada aktorska Jan III Sobieski; Kaczor Teatr Lalek „Pleciuga” 15 marca 1958
Biedulka Anna Świrszczyńska Jan Dorman obsada aktorska Teatr Lalek „Pleciuga” 31 maja 1958
Awantura w Pacynkowie Jiří Pehr Jan Dorman obsada aktorska Strażak Teatr Lalek „Pleciuga” 31 sierpnia 1958
Wynalazek profesora Orzeszka Zofia Nawrocka Maryla Kędra obsada aktorska Prof. Orzeszek Teatr Lalek „Pleciuga” 15 listopada 1958
Śpiewka spod drzewka Maryla Kędra Maryla Kędra obsada aktorska Członek Zespołu III Teatr Lalek „Pleciuga” 20 grudnia 1958
Dzikie łabędzie Kazimiera Jeżewska wg Hansa Christiana Andersena Maryla Kędra obsada aktorska Brat Teatr Lalek „Pleciuga” 22 lutego 1959
Zmruż oczko Janina Morawska wg Hansa Christiana Andersena Jan Dorman obsada aktorska Teatr Lalek „Pleciuga” 10 października 1959
Frantik, skarb i piraci Tadeusz Żerowski wg Franciszka Pilarza Maryla Kędra obsada aktorska Teatr Lalek „Pleciuga” 10 kwietnia 1960
Koncert Galowy Studenckich Zespołów Artystycznych z okazji XV rocznicy wyzwolenia Szczecina różni autorzy Włodzimierz Dobromilski, Andrzej Androchowicz reżyseria studenckie zespoły artystyczne (występy w Sali Bogusława Zamku Książąt Pomorskich) 29 kwietnia 1960
Tu do niczego się nie zmusza różni autorzy Włodzimierz Dobromilski autor tekstu, reżyseria, obsada aktorska Studencki Teatrzyk Satyryczny „Skrzat” maj 1960
Słoniątko Jan Grabowski Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 10 września 1960
Orzeszek Maria Kownacka Julianna Całkowa obsada aktorska Teatr Lalek „Pleciuga” 10 grudnia 1960
Kolorowe ptaki Jadwiga Morawska, Irena Pikiel Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 1 czerwca 1961
Marcelianek Majster Klepka Stefan Themerson Włodzimierz Dobromilski reżyseria, obsada aktorska Teatr Lalek „Pleciuga” 5 maja 1962
Tomek w krainie dziwów Krzysztof Orski Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 14 września 1962
Wesoły listonosz Jadwiga Morawska Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 11 stycznia 1963
Baśń o zmarnowanym czasie Eugeniusz Szwarc Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 1 czerwca 1963
Guignol w tarapatach Leon Moszczyński, Jan Wilkowski Włodzimierz Dobromilski reżyseria, obsada aktorska Teatr Lalek „Pleciuga” 12 listopada 1963
Misie Ptysie Zbigniew Poprawski Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 9 lutego 1964
Awantura w teatrze Katarzyna Borysowa Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 21 listopada 1964
Niebieski Piesek Gyula Urban Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 13 czerwca 1965
Nowe przygody Guignola Jan Ośnica Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 29 grudnia 1965
Smocza legenda Hanna Januszewska Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 23 lipca 1966
Zimowa przygoda Krzysztof Orski Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 14 listopada 1966
Kotek Protek Zbigniew Poprawski Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 5 kwietnia 1967
Kraina lalek Eugeniusz Szwarc Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 15 października 1967
Kopciuszek Eugeniusz Szwarc Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 20 października 1974
Kot w walizce Genadyj Cyfierow, Henryk Sapgir Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 12 stycznia 1975
Żołnierz i Bieda Samuel Marszak Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 19 października 1975
O Kasi, co gąski zgubiła Maria Kownacka Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 9 grudnia 1976
Baśń o zaklętym kaczorze Maria Kann Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 26 grudnia 1977
Królewna i echo Vlasta Pospisilova Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 1 października 1978
Złoty klucz (O chłopie, co wszystkich zwodził) Jan Ośnica Włodzimierz Dobromilski reżyseria, obsada aktorska Teatr Lalek „Pleciuga” 26 marca 1979
Bajka o Emilu Borys Sudaruszkin Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 11 października 1980
Bułanek Henryk Sapgir Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 27 marca 1982
Kopciuszek Eugeniusz Szwarc Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 28 października 1984
Wyspa kapitanów Zofia Prokofiewa, Henryk Sapgir Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 25 stycznia 1986
Pożarcie królewny Bluetki Maciej Wojtyszko Włodzimierz Dobromilski reżyseria, obsada aktorska (głos) Teatr Lalek „Pleciuga” 10 kwietnia 1988
Wakacje smoka Bonawentury Maciej Wojtyszko Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 7 kwietnia 1990
Trzymaj się, Pietrek Hanna Januszewska Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 14 września 1991
Tygrysek i piraci Hanna Januszewska Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 30 maja 1992
Niebieski piesek Gyula Urban Włodzimierz Dobromilski reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 17 kwietnia 1993

[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Autor Realizacja TV Data emisji
1964 Misie Ptysie Zbigniew Poprawski 9 lutego 1964
1965 Awantura w teatrze Katarzyna Borysowa 1965
1966 Smocza legenda Hanna Januszewska 1966
1966 Pleciugowe piosenki różni autorzy Juliusz Burski 1966
1967 Zimowa przygoda Krzysztof Orski Krystian Woźniewicz 25 grudnia 1967
1968 Kraina lalek Eugeniusz Szwarc Krystian Woźniewicz 7 lipca 1968
1978 O Kasi, co gąski zgubiła Maria Kownacka 1978
1981 Bajka o Emilu Borys Szudaruszkin 1981
1984 Bułanek Henryk Sapgir 1984
1985 O Kasi, co gąski zgubiła Maria Kownacka 1985
1985 Kopciuszek Eugeniusz Szwarc 1985

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 1960 – III miejsce dla STS „Skrzat” oraz nagroda Ministra Kultury i Sztuki za program Tu do niczego się nie zmusza na Festiwalu Kulturalnym Studentów Ziem Zachodnich we Wrocławiu
  • 1964 – II nagroda dla widowiska Awantura w teatrze lalek E. Borysowej w Państwowym Teatrze Lalek w Wałbrzychu oraz I nagroda za reżyserię na II Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu
  • 1965 – nagroda za reżyserię przedstawienia Niebieski piesek na Ogólnopolskim Konkursie Małoobsadowych Przedstawień w Teatrach Lalek w Warszawie
  • 1967 – I nagroda dla spektaklu oraz II nagroda za inscenizację i reżyserię przedstawienia O chłopie, co wszystkich zwodził J. Ośnicy w Państwowym Teatrze Lalek w Wałbrzychu na III Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu
  • 1974 – nagroda Prezesa Rady Ministrów PRL za twórczość artystyczną w dziedzinie teatru lalek
  • 1976 – nagroda wojewódzka „za liczące się w całym kraju osiągnięcia artystyczne teatru i pozyskiwanie coraz to nowych kręgów młodych widzów”
  • 1978 – nagroda Wojewody Szczecińskiego „za całokształt osiągnięć artystycznych i wzorowe kierowanie pracą zasłużonej dla regionu szczecińskiego placówki kulturalnej”
  • 1983 – nagroda artystyczna Wojewody Szczecińskiego „za wysokie walory artystyczne i wychowawcze reżyserowanych przedstawień”

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Inne źródła[edytuj | edytuj kod]