Walter Rositzky

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z W. Rozitsky)
Walter Rositzky
Pełne imię i nazwisko

Walter Cäsar Max Rositzky

Data i miejsce urodzenia

16 marca 1889
Hamburg

Data i miejsce śmierci

26 maja 1953
Hamburg

Pozycja

obrońca, pomocnik, napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
?–1911 Ottensen 07
1911–1913 FC Barcelona 55 (5)
1913–1914 Madrid FC 19 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Walter Rositzky
porucznik
Data i miejsce urodzenia

16 marca 1889
Hamburg

Przebieg służby
Lata służby

1914–1918

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Walter Cäsar Max Rositzky (ur. 16 marca 1889 w Hamburgu, zm. 26 maja 1953 tamże) – niemiecki piłkarz, grający na pozycji napastnika, pomocnika i obrońcy. Występował między innymi w FC Barcelona i Realu Madryt.

Przez wiele lat uznawany był przez ekspertów i oba kluby za Polaka, a nie Niemca[1]. Takowe mity na temat piłkarza krążyły w Internecie, a także znalazły miejsce w artykułach[2] i książkach[3][4][5].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Walter Cäsar Max Rositzky był Niemcem, urodził się 16 marca 1889 roku w Altonie (dziś dzielnica Hamburga) jako syn Rudolpha Rositzky’ego i Louise de domo Kaupmann. Miał o trzy lata starszą siostrę, Dorotheę. Był ewangelikiem[1].

W Hamburgu spędził młodość. Występował w tamtejszym klubie Ottensen 07 (dziś Grün-Weiss Eimsbüttel). Latem 1911 roku przeniósł się z Ottensen do Barcelony. W barwach tamtejszego FC Barcelona grał do lata 1913 roku. Dla „Dumy Katalonii” zagrał w 55 meczach i strzelił 5 bramek. Z Barceloną zdobył mistrzostwo Katalonii, a także dwukrotnie Puchar Króla i Puchar Pirenejów[1].

Następnie przez rok występował w Madrid FC (późniejszy Real Madryt); był piątym piłkarzem w historii, który przeniósł się z FC Barcelona do Realu Madryt[1]. Z archiwalnych składów, które można znaleźć w gazetach, wynika, że zagrał w Madrid FC w przynajmniej 19 meczach. Jego karierę przerwał wybuch pierwszej wojny światowej. W 1914 roku opuścił Madryt i dołączył do niemieckich sił zbrojnych w Karlsruhe. Z wojny wrócił w stopniu porucznika, po jej zakończeniu został przeniesiony do rezerwy. Nie odniósł żadnych ran podczas walk. Po zakończeniu wojny wrócił na krótko do Madrytu, ale nie wznowił już piłkarskiej kariery[1].

W Hamburgu zamieszkał na stałe w 1920 roku. Zajmował się handlem i był właścicielem firmy produkującej margarynę. Przeżył II wojnę światową, w latach 1949–1952 prowadził sklep spożywczy przy ulicy Rotbuchenstieg 54. Brak dokumentów świadczących o tym, że miał żonę lub dzieci. Zmarł 26 maja 1953 roku w Hamburgu[1].

Po śmierci[edytuj | edytuj kod]

Nazwisko „Rositzky” pojawia się w wielu archiwalnych składach FC Barcelona i Realu Madryt z okresu przedwojennego. Hiszpanie mieli problem z poprawną wymową i zapisaniem nazwiska Niemca, więc w prasie figurował on jako „Rozitsky”, „Rotzisky”, „Rotziski”, „Rositzki”, „Rotziky”, „Rosizky”, „Rozisky”, „Rosicki”, „Rosetzky”. Na Estadio Santiago Bernabéu w galerii wszystkich zawodników, którzy kiedykolwiek występowali w barwach Realu Madryt, pod nazwiskiem „Rozitsky” widniał napis Polonia i polska flaga. Rositzky zajmował miejsce obok Santiaga Bernabéu, z którym występował w tej samej drużynie. Podobnie w muzeum na Camp Nou widniał jako jedyny polski zawodnik FC Barcelona, grający w latach 1911–1913[1].

W 2017 roku historycy FC Barcelona przyznali, że większość danych na temat Rositzky’ego opierali na przypuszczeniach, i zakładali, że zginął podczas wojny polsko-bolszewickiej. Przedstawiciele Realu Madryt stwierdzili nawet, że nie są już w stanie potwierdzić, iż taki piłkarz w ogóle występował w ich klubie[1]. Przez wiele lat polscy dziennikarze i historycy domniemywali natomiast, że zawodnik miał paszport francuski lub austriacki, był Polakiem lub Czechem i poległ w I wojnie światowej. Niektórzy mniemali też, że Rositzky grał w Le Havre AC[3], jednak władze klubu zaprzeczyły, żeby Rositzky kiedykolwiek grał w tym klubie[1].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

FC Barcelona
  • Mistrzostwo Katalonii: 1913
  • Puchar Katalonii: 1913
  • Puchar Króla: 1912, 1913
  • Puchar Pirenejów: 1912, 1913

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Mateusz Wojtylak, „Polak” z Realu i Barcelony, „RealMadryt.pl” [dostęp 2017-11-16] (pol.).
  2. Pierwszy Polak w FC Barcelona?. [w:] Wirtualna Polska [on-line]. 30 grudnia 2009. [dostęp 2009-12-30].
  3. a b Tomasz Wołek: Futbol – historie prawdziwe. 2012, s. 44. ISBN 978-83-7770-993-1.
  4. Zbigniew Kumidor; Zbigniew Pawłowski: Polacy w grach przeciwko Barcelonie. 2010. ISBN 978-83-88028-58-8.
  5. Adam Węgłowski: Bardzo polska historia wszystkiego. 2015. ISBN 978-83-240-3062-0.