Walbach (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Walbach – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Na tarczy dzielonej w słup, w polu prawym, złotym, daniel czarny, wspięty, na pagórku zielonym;

W polu lewym, czerwonym, rzeka srebrna.

Klejnot: ogon pawi.

Labry: z prawej czarne, podbite złotem, z lewej czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany 1 czerwca 1566 Melchiorowi Walbachowi[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Gajl wymienia następujące rody herbownych uprawnionych do posługiwania się tym herbem:

Walbach (Wolbek, Wolbock).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 309. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]