Przejdź do zawartości

Waleri Bożinow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Waleri Bożinow
Валери Божинов
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Waleri Emiłow Bożinow

Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1986
Gorna Orjachowica

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2005 US Lecce 65 (16)
2005–2006 ACF Fiorentina 36 (8)
2006–2007 Juventus F.C. 18 (5)
2007–2009 Manchester City 11 (1)
2009–2010 Parma Calcio 1913 (wyp.) 30 (8)
2010–2011 Parma Calcio 1913 31 (3)
2011–2013 Sporting CP 8 (2)
2012 US Lecce (wyp.) 10 (1)
2012 Hellas Verona (wyp.) 13 (1)
2013 Vicenza Calcio (wyp.) 18 (4)
2014 Lewski Sofia 19 (7)
2014–2015 Ternana Calcio 27 (6)
2015–2017 FK Partizan 51 (23)
2017 Meizhou Hakka 13 (3)
2017 Lausanne-Sport 7 (0)
2018 HNK Rijeka 1 (0)
2018 Botew Wraca 11 (7)
2019 Lewski Sofia 11 (4)
2019 Botew Wraca 9 (0)
2020 Delfino Pescara 1936 3 (0)
2020–2021 Lewski Sofia 12 (1)
2022 Septemwri Sofia 12 (1)
2023 Witosza Bistrica 6 (1)
W sumie: 422 (102)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004–2015  Bułgaria 43 (6)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Waleri Emiłow Bożinow (bułg. Валери Емилов Божинов, ur. 15 lutego 1986 w Gornej Orjachowicy) – bułgarski piłkarz, który występował na pozycji napastnika. W latach 2004-2015 reprezentant Bułgarii. Uczestnik Mistrzostw Europy 2004.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowywał się na Malcie, dokąd w wieku dwunastu lat wyjechał wraz z rodzicami - ojczymem, byłym piłkarzem Saszo Angełowem, reprezentantem Bułgarii w latach 90., oraz matką Pepą, byłą koszykarką. Kiedy miał czternaście lat został dostrzeżony przez Pantalea Corvina, ówczesnego dyrektora sportowego US Lecce, który zaproponował mu kontrakt. Bożinow był zawodnikiem tego klubu przez cztery lata; w tym czasie - 22 stycznia 2002 roku - zadebiutował w Serie A i do dziś jest najmłodszym zagranicznym graczem, jaki kiedykolwiek grał we włoskiej ekstraklasie (miał wówczas piętnaście lat). Dzięki udanej rundzie jesiennej sezonu 2004/2005 (jedenaście goli) przeszedł do ACF Fiorentiny, gdzie zresztą sprowadził go Corvino. W sezonie 2006/2007 przebywał na wypożyczeniu w drugoligowym Juventusie.

Po roku powrócił do Fiorentiny, ale odmówił podpisania długoterminowego kontraktu, więc został wystawiony przez władze klubu na listę transferową. Pozyskaniem młodego Bułgara zainteresowane były AC Milan, S.S. Lazio, US Palermo[1] i Valencia CF (której ofertę odrzucił[2]). Ostatecznie Bożinow dał się przekonać Svenowi-Göranowi Erikssonowi i na początku sierpnia dołączył do swojego kolegi z kadry Martina Petrowa w Manchesterze City[3].

19 sierpnia na początku meczu ligowego z Manchesterem United doznał poważnej kontuzji, której leczenie - wedle pierwszych prognoz - miało potrwać aż do stycznia 2008 roku[4]. Bożinow kurował się jeszcze dłużej: na boisko powrócił dopiero w połowie lutego, zresztą już w pierwszym spotkaniu, z Newcastle United, strzelił gola[5].

W lipcu 2009 roku został wypożyczony do Parmy, gdzie w sezonie 2009/2010 rozegrał 30 ligowych meczów i zdobył osiem bramek. 4 lipca 2010 roku został sprzedany do tego zespołu[6]

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W seniorskiej reprezentacji Bułgarii (wcześniej regularnie występował w kadrze U-21) zadebiutował podczas spotkania Euro 2004 z Włochami (1:2). Wielu komentatorów tłumaczyło porażkę podopiecznych Płamena Markowa na tym turnieju (3 przegrane, bramki 1:9) m.in. brakiem zaufania selekcjonera do utalentowanego osiemnastolatka. Początkowo także następca Markowa Christo Stoiczkow nie wierzył w możliwości młodego zawodnika; Bożinow wywalczył miejsce w pierwszej jedenastce reprezentacji dopiero podczas eliminacji do Euro 2008.

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]
  • awans do Serie A w sezonie 2002/2003 z US Lecce
  • awans do Serie A w sezonie 2006/2007 z Juventusem
  • ćwierćfinał Pucharu UEFA 2009 z Manchesterem City

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]