Wawrzyniec Mikulski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wawrzyniec Mikulski
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1788
Łowicz

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 1849
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

kupiec

Grób Wawrzyńca Mikulskiego na cmentarzu Powązkowskim

Wawrzyniec (Wawrzeniec[1]) Mikulski herbu Rawicz (ur. 8 sierpnia 1788 w Łowiczu, zm. 16 stycznia 1849[1][2][a] w Warszawie[b]) – XIX-wieczny warszawski kupiec i inwestor.

Inwestycje[edytuj | edytuj kod]

Zamożny obywatel miasta Warszawy, Wawrzyniec Mikulski posiadał w XIX wieku kilka kamienic i działek w mieście, ponadto inwestował w ziemię poza Warszawą. Przykładowo, Mikulski:

Mikulski, zajęty prowadzeniem interesów w Warszawie, bardzo rzadko odwiedzał swoje dobra poza nią. Na miejscu przebywał dzierżawca, który prowadził bieżący zarząd nad majątkami.

Życie rodzinne[edytuj | edytuj kod]

Wawrzyniec był synem Franciszka i Jadwigi z Wyleżyńskich[1]. Dwukrotnie się żenił: z Salomeą Jabłońską oraz z Rozalią Osiecką, z którą miał kilkoro dzieci[2]. Bratanicą Rozalii była Balbina Osiecka, żona Antoniego Rogalewicza.

Wawrzyniec Mikulski został pochowany na warszawskich Starych Powązkach (kwatera 12, rząd 4, miejsca 14–16)[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Na jego nagrobku[3] oraz w niektórych źródłach[4] podawana jest również inna data jego śmierci: 16 stycznia 1866 roku.
  2. Wg aktu zgonu[1]: umarł tu we wsi Mokotowie pod Warszawą.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Akt zgonu Wawrzyńca Mikulskiego, metryki.genealodzy.pl, 17 stycznia 1849 [dostęp 2019-02-17].
  2. a b c Wawrzyniec Mikulski w Wielkiej Genealogii Minakowskiego [online] [dostęp 2012-04-16].
  3. Cmentarz Stare Powązki: WAWRZYNIEC MIKULSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-02-17].
  4. Andrzej i Barbara Biernatowie (oprac.): Cmentarz Powązkowski w Warszawie: materiały inwentaryzacyjne. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytet Warszawski, Wydział Historii, 1980. ISBN 83-00-01129-3.
  5. Bartodzieje – opis dworu – 1830–1844 (Mikulscy, Kuszewscy). [dostęp 2012-04-16].