Wałentyna Bolszowa
| Data i miejsce urodzenia |
30 stycznia 1937 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 maja 2023 | |||||||||||||||||||||
| Wzrost |
166 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Wałentyna Bolszowa z domu Masłowska (ukr. Валентина Большова (Масловська), ros. Валентина Большова (Масловская) ur. 30 stycznia 1937 w Odessie, zm. 21 maja 2023 w Palafrugell[1]) – ukraińska lekkoatletka reprezentująca Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, sprinterka i płotkarka, mistrzyni Europy z 1958.
Zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów w składzie: Wira Krepkina, Linda Kepp, Nonna Polakowa i Masłowska na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie. Na tych samych mistrzostwach zajęła 6. miejsce w finale biegu na 100 metrów oraz odpadła w półfinale biegu na 80 metrów przez płotki[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie odpadła w półfinale biegu na 200 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów zajęła 4. miejsce (zawodniczki radzieckie biegły w składzie: Krepkina, Masłowska, Marija Itkina i Irina Press)[3].
Zajęła 5. miejsce w biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie, a sztafeta 4 × 100 metrów z jej udziałem została w finale zdyskwalifikowana[4]. Na kolejnych mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie wywalczyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Wira Popkowa, Bolszowa, Ludmiła Samotiosowa i Renāte Lāce). Startowała również na tych mistrzostwach w biegach na 100 metrów (odpadła w eliminacjach) i na 200 metrów (odpadła w półfinale)[5].
Zwyciężyła w sztafecie 4 × 1 okrążenie (w składzie: Bolszowa, Galina Bucharina, Tatjana Tałyszewa i Popkowa) oraz w sztafecie szwedzkiej 1+2+3+4 okrążenia (w składzie: Bolszowa, Popkowa, Tatjana Arnautowa i Nadieżda Sieropiegina) na europejskich igrzyskach halowych w 1967 w Pradze[6].
Była mistrzynią ZSRR w biegu na 100 metrów przez płotki w latach 1965–1967[7] oraz halową mistrzynią ZSRR w biegu na 60 metrów w 1967[8].
Ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 200 metrów (w składzie: Lāce, Masłowska, Itkina i Galina Popowa) czasem 1:35,1 14 lipca 1963 w Moskwie[9].
Dwukrotnie poprawiała rekordy ZSRR w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 44,5 s (16 lipca 1961 w Moskwie)[10].
Wyszła za mąż za skoczka wzwyż Wiktora Bolszowa. Małżeństwo Bolszowów zamieszkało w Kiszyniowie. Ich córka Olga Bolșova była reprezentantką Mołdawii, czterokrotną olimpijką w skoku wzwyż i trójskoku[11]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Знаменитая советская легкоатлетка пережила свою мнимую смерть на 20 лет (ros.)
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 513, 514, 515 [dostęp 2018-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Valentyna Maslovskaya [online], olympedia.org [dostęp 2021-04-13] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 520, 522 [dostęp 2018-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 527–528, 530 [dostęp 2018-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 69. ISBN 29095528065.
- ↑ Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2018-11-02] (ang.).
- ↑ Soviet Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2018-11-02] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 300 [dostęp 2018-11-02] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 366. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Olga Bolșova [online], olympedia.org [dostęp 2020-11-21] (ang.).