Dafne Schippers

	Dafne Schippers
	; Dafne Schippers podczas mistrzostw świata w Londynie (2017)
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1992 ; Utrecht
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Holandia
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Halowe mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Halowe mistrzostwa Europy
	World Athletics Relays
	Młodzieżowe mistrzostwa Europy
	Mistrzostwa świata juniorów
	Mistrzostwa Europy juniorów
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dafne Schippers (ur. 15 czerwca 1992 w Utrechcie) – holenderska lekkoatletka, wieloboistka i sprinterka.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Kilka miesięcy przed swoimi osiemnastymi urodzinami zdobyła złoty medal seniorskich mistrzostw kraju w hali – w biegu na 60 metrów^[1]. W 2010 roku została mistrzynią świata juniorów w siedmioboju^[2], podczas tych zawodów biegła także na pierwszej zmianie holenderskiej sztafety 4 × 100 metrów, która zdobyła brązowe medale mistrzostw. W 2011 zdobyła mistrzostwo Europy juniorów w siedmioboju. Złota medalistka mistrzostw kraju w różnych konkurencjach^[3]. W 2011 zajęła drugie miejsce w plebiscycie na wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki organizowanym European Athletics^[4].

W 2012 została w Helsinkach wicemistrzynią Europy w biegu sztafetowym 4 × 100 metrów. W 2013 zdobyła złoto w biegu na 100 metrów i brąz w skoku w dal podczas młodzieżowych mistrzostw Europy. W tym samym roku sięgnęła po brąz mistrzostw świata w Moskwie oraz zajęła drugie miejsce w plebiscycie na wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki organizowanym przez European Athletics^[5]^[6]^[7]. W 2014 zdobyła dwa złote medale w biegach sprinterskich podczas mistrzostw Europy w Zurychu.

Mistrzyni świata w biegu na 200 metrów z 2015 roku, wicemistrzyni świata na 100 metrów. W obu przypadkach ustanowiła rekordy kraju a na dystansie 200 metrów poprawiła rekord Europy należący od 1979 roku do Marity Koch. Czas 21,63 jest trzecim najszybszym w historii tej dyscypliny. Szybciej pobiegły tylko Amerykanki Florence Griffith-Joyner oraz Marion Jones.

W marcu 2016 zdobyła srebro w biegu na 60 metrów podczas halowych mistrzostw świata. W tym samym roku dwukrotnie stawała na najwyższym stopniu podium na mistrzostwach Europy oraz została wicemistrzynią olimpijską na dystansie 200 metrów. W 2017 startowała na mistrzostwach świata w Londynie, podczas których zdobyła złoto w biegu na 200 metrów oraz brąz na dwa razy krótszym dystansie.

Złota medalistka mistrzostw kraju w różnych konkurencjach. Najlepsza lekkoatletka Europy w 2014 i 2015 roku.

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik	Strata	Zwycięzca
11.	4 sierpnia	2012	Londyn	Siedmiobój	6324 pkt	- 631 pkt	Jessica Ennis
6.	10 sierpnia	2012	Londyn	sztafeta 4 × 100 m	42,70 s	+ 1,88 s	Stany Zjednoczone
5.	13 sierpnia	2016	Rio de Janeiro	bieg na 100 m	10,90 s	+ 0,19 s	Elaine Thompson
	17 sierpnia	2016	Rio de Janeiro	bieg na 200 m	21,88 s	+ 0,10 s	Elaine Thompson
10.	18 sierpnia	2016	Rio de Janeiro	sztafeta 4 × 100 m	42,78 s	-	Stany Zjednoczone
17.	2 sierpnia	2021	Tokio	bieg na 200 m	23,03 s	-	Elaine Thompson

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik	Strata	Zwycięzca
9.	1 września	2011	Daegu	bieg na 200 m	22,92 s	-	Veronica Campbell-Brown
8.^[8]	4 września	2011	Daegu	sztafeta 4 × 100 m	43,44 s	-	Stany Zjednoczone
	13 sierpnia	2013	Moskwa	Siedmiobój	6477 pkt	- 109 pkt	Hanna Melnyczenko
12.	18 sierpnia	2013	Moskwa	sztafeta 4 × 100 m	43,26 s	-	Jamajka
	24 sierpnia	2015	Pekin	bieg na 100 m	10,81 s	+ 0,05 s	Shelly-Ann Fraser
	28 sierpnia	2015	Pekin	bieg na 200 m	21,63 s	-	-
NF.	29 sierpnia	2015	Pekin	sztafeta 4 × 100 m	-	-	Jamajka	-
	6 sierpnia	2017	Londyn	bieg na 100 m	10,96 s	+ 0,11 s	Tori Bowie
	11 sierpnia	2017	Londyn	bieg na 200 m	22,05 s	-	-
8.	12 sierpnia	2017	Londyn	sztafeta 4 × 100 m	43,07 s	+ 1,25 s	Stany Zjednoczone
NS^[9]	29 września	2019	Doha	bieg na 100 m	-	-	Shelly-Ann Fraser

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik	Strata	Zwycięzca
5.	30 czerwca	2012	Helsinki	bieg na 200 m	23,53 s	+ 0,48 s	Marija Riemień
	1 lipca	2012	Helsinki	sztafeta 4 × 100 m	42,80 s	+ 0,29 s	Niemcy
	13 sierpnia	2014	Zurych	bieg na 100 m	11,12 s	-	-
	15 sierpnia	2014	Zurych	bieg na 200 m	22,03 s	-	-
NF.	17 sierpnia	2015	Zurych	sztafeta 4 × 100 m	-	-	Wielka Brytania
	8 lipca	2016	Amsterdam	bieg na 100 m	10,90 s	-	-
	10 lipca	2016	Amsterdam	sztafeta 4 × 100 m	42,04 s	-	-
	7 sierpnia	2018	Berlin	bieg na 100 m	10,99 s	+ 0,14 s	Dina Asher-Smith
	11 sierpnia	2018	Berlin	bieg na 200 m	22,14 s	+ 0,25 s	Dina Asher-Smith
	12 sierpnia	2018	Berlin	sztafeta 4 × 100 m	42,15 s	+ 0,27 s	Wielka Brytania

Halowe mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik	Strata	Zwycięzca
10.	11 marca	2012	Stambuł	bieg na 60 m	7,25 s	-	Veronica Campbell-Brown
10.	9 marca	2014	Sopot	bieg na 60 m	7,18 s	-	Shelly-Ann Fraser
	19 marca	2016	Portland	bieg na 60 m	7,04 s	+ 0,02 s	Barbara Pierre
5.	2 marca	2018	Birmingham	bieg na 60 m	7,10 s	+ 0,13 s	Murielle Ahouré

Halowe mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik	Strata	Zwycięzca
11.	5 marca	2011	Paryż	bieg na 60 m	7,30 s	-	Ołesia Powch
4.	3 marca	2013	Göteborg	bieg na 60 m	7,14 s	+ 0,04 s	Marija Riemień
	8 marca	2015	Praga	bieg na 60 m	7,05 s	-	-
	2 marca	2019	Glasgow	bieg na 60 m	7,14 s	+ 0,05 s	Ewa Swoboda

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

bieg na 60 metrów (hala) – 7,00 (2016) rekord Holandii
bieg na 100 metrów – 10,81 (2015) rekord Holandii
bieg na 150 metrów – 16,56 (2020) rekord Holandii
bieg na 200 metrów – 21,63 (2015) rekord Europy, do 2021 był to także najlepszy wynik uzyskany w XXI wieku.
bieg na 100 metrów przez płotki – 13,13 (2014) rekord Holandii młodzieżowców
skok w dal – 6,78 (2014) rekord Holandii
siedmiobój lekkoatletyczny – 6545 pkt. (2014) do 2017 rekord Holandii

10 lipca 2016 w Amsterdamie Schippers, razem z koleżankami z reprezentacji, ustanowiła aktualny rekord kraju w sztafecie 4 × 100 metrów – 42,04.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ NC Apeldoorn NED 6-7 February 2010 Indoor (ang.). tilastopaja.org. [dostęp 29 maja 2010].
↑ 2010 IAAF World Junior Championships – Women’s Heptathlon, iaaf.org [dostęp 2010-07-24] (ang.).
↑ NC Apeldoorn NED 12-13 February 2011 Indoor, tilastopaja.org [dostęp 2011-02-13] (ang.).
↑ Jodie Williams voted women’s 2011 European Athletics Rising Star, European Athletics [dostęp 2011-09-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-30] (ang.).
↑ BOHDAN BONDARENKO AND ZUZANA HEJNOVA NAMED 2013 EUROPEAN ATHLETES OF THE YEAR, IAAF [dostęp 2013-10-13] (ang.).
↑ MaciejM. Jałoszyński MaciejM., Paweł Fajdek trzeci w plebiscycie European Athletics, Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-10-13] (pol.).
↑ Bondarenko, Hejnová, Bekrić, Hinriksdottir crowned at European Athletics Awards Night, European Athletics [dostęp 2013-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-12] (ang.).
↑ Holenderska sztafeta, nie awansowała do finału. Jednak po dyskwalifikacji za doping, reprezentantek Trynidadu i Tobago, które zajęły w nim 4 miejsce, Holenderki przesunięto w klasyfikacji końcowej na 8 miejsce. Jako najszybszą drużynę, która nie awansowała.
↑ Schippers zakwalifikowała się do finału, jednak w nim nie wystartowała

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dafne Schippers, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2020-03-24] (ang.).
Profil zawodniczki w bazie holenderskiego związku lekkoatletyki – atletiekunie.nl (niderl.)
Dafne Schippers Bio, Stats, and Results, sports-reference.com [dostęp 2017-09-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-11] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Dafne Schippers w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].

[1] NC Apeldoorn NED 6-7 February 2010 Indoor (ang.). tilastopaja.org. [dostęp 29 maja 2010].

[2] 2010 IAAF World Junior Championships – Women’s Heptathlon, iaaf.org [dostęp 2010-07-24] (ang.).

[3] NC Apeldoorn NED 12-13 February 2011 Indoor, tilastopaja.org [dostęp 2011-02-13] (ang.).

[4] Jodie Williams voted women’s 2011 European Athletics Rising Star, European Athletics [dostęp 2011-09-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-30] (ang.).

[iaaf13-5] BOHDAN BONDARENKO AND ZUZANA HEJNOVA NAMED 2013 EUROPEAN ATHLETES OF THE YEAR, IAAF [dostęp 2013-10-13] (ang.).

[pzla13-6] MaciejM. Jałoszyński MaciejM., Paweł Fajdek trzeci w plebiscycie European Athletics, Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-10-13] (pol.).

[ea13-7] Bondarenko, Hejnová, Bekrić, Hinriksdottir crowned at European Athletics Awards Night, European Athletics [dostęp 2013-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-12] (ang.).

[8] Holenderska sztafeta, nie awansowała do finału. Jednak po dyskwalifikacji za doping, reprezentantek Trynidadu i Tobago, które zajęły w nim 4 miejsce, Holenderki przesunięto w klasyfikacji końcowej na 8 miejsce. Jako najszybszą drużynę, która nie awansowała.

[9] Schippers zakwalifikowała się do finału, jednak w nim nie wystartowała

[:50-10] W latach 1967–1969, 1972 i 1981 zawodniczki rywalizowały na dystansie 50 metrów.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[A]