Wenturelli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pierwszy z herbów noszących nazwę Wenturelli, nadany w XVI wieku, jest nieznany z wizerunku

Wenturelli (Venturelli) – nazwa dwóch polskich herbów szlacheckich z nobilitacji. Brak informacji o ich jakimkolwiek (oprócz nazwiska nobilitowanego) powiązaniu.

Herb z XVI wieku[edytuj | edytuj kod]

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Herb nieznany z wizerunku[1].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany 1 kwietnia 1562 Meteleusowi Venturellemu, kanonikowi wiślickiemu[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ herb Wenturelli był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:

Wenturelli (Venturelli).

Herb z XVIII wieku[edytuj | edytuj kod]

Drugi z herbów Wenturelli, nadany w XVIII wieku

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

Na tarczy dzielonej w pas, w polu górnym, czarnym, ramię zbrojne, trzymające brodatą głowę; w polu dolnym, błękitnym, inicjały AP, srebrne, pod którymi takiż inicjał V. Klejnot nieznany. Labry całe błękitne.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany 12 marca 1792 Pawłowi Wenturelli, konsyliarzowi królewskiemu[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ herb Wenturelli był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu[3]:

Wenturelli.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 312. ISBN 83-7181-217-5.
  2. Archiwum Główne Akt Dawnych. [dostęp 2014-10-09].
  3. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 377. ISBN 978-83-60597-10-1.