Wiaczesław Wasilewski
 Wasilewski w 2016 | |
| Pełne imię i nazwisko |
Wiaczesław Nikołajewicz Wasilewski[1] |
|---|---|
| Pseudonim |
The Crushin Russian |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
178 cm |
| Masa ciała |
84 kg |
| Styl walki | |
| Trenowany przez |
Murat Keshtov |
| Debiut |
2008 |
| Kategoria wagowa | |
| Klub |
Red Fury fight team |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
45 |
| Zwycięstwa |
36 |
| Przez nokauty |
14 |
| Przez poddania |
10 |
| Przez decyzje |
12 |
| Porażki |
9 |
| Remisy |
0 |
| Nieodbyte |
0 |
| |
Wiaczesław Nikołajewicz Wasilewski (ros. Вячеслав Николаевич Василевский; ur. 16 czerwca 1988 w Zielenogorsku) – rosyjski zawodnik mieszanych sztuk walki oraz sambista, sześciokrotny mistrz świata i dwukrotny mistrz Europy w sambo bojowym, ponadto dwukrotny mistrz MMA organizacji M-1 Global w wadze półciężkiej z 2010 oraz średniej z 2014.
Kariera w judo
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Zielenogorsku (Kraj Krasnojarski). W wieku 9 lat zaczął trenować judo, a po niedługim czasie został mistrzem juniorów Kraju Krasnojarskiego. Od 19 roku życia trenuje boks oraz sambo bojowe – w tym drugim jest sześciokrotnym mistrzem świata w wadze do 90 kg oraz dwukrotnym mistrzem Europy, również w tejże wadze. Prócz tego jest multimedalistą krajowych mistrzostw[1].
Kariera MMA
[edytuj | edytuj kod]M-1 Global
[edytuj | edytuj kod]W mieszanych sztukach walki zadebiutował 24 maja 2008 w Czeskich Milovicach pokonując zawodnika gospodarzy Ladislawa Žaka. Jeszcze w tym samym roku przegrał w swojej drugiej zawodowej walce z Hiszpanem Danielem Taberą. W 2010 wziął udział w turnieju eliminacyjnym M-1 Selection mającym wyłonić pretendentów do walki o inauguracyjne mistrzostwo M-1 wagi półciężkiej. Wasilewski wygrał eliminację pokonując trzech rywali. 10 grudnia 2010 zmierzył się w Moskwie o tytuł mistrza M-1 ze zwycięzcą zachodnio-europejskich eliminacji Polakiem Tomaszem Narkunem. Rosjanin zdominował rywala kickboksersko, ostatecznie wygrywając przez TKO w 2. rundzie i zdobywając inauguracyjny pas mistrzowski M-1[3].
Po grudniowej wygranej następny pojedynek stoczył 4 czerwca 2011 w Polsce na gali Pro Fight 6 we Włocławku, pokonując na punkty zawodnika m.in. KSW Roberta Jocza[2] i ulegając przy tym kontuzji ręki, przez którą kilka miesięcy musiał pauzować. W tym czasie zszedł wagę niżej do kat. średniej (84 kg), wakując tytuł M-1 w wadze półciężkiej. Pod koniec roku planowano zestawić go z Brazylijczykiem Mario Mirandą, lecz do starcia nie doszło[4].
Bellator FC
[edytuj | edytuj kod]Na początku 2012 Wasilewski związał się z amerykańską organizacją Bellator FC zostając włączonym do turnieju wagi średniej. W momencie podpisania kontraktu z Bellatorem, umowa z rodzimą M-1 nadal obowiązywała i była w niej zawarta klauzula odnośnie do zakazu pojedynków w konkurencyjnych amerykańskich organizacjach. Wasilewski złamał tenże warunek kontraktowy więc władze M-1 postanowiły podać go do sądu w Amsterdamie[5]. Mimo perturbacji i sporów na linii Wasilewski – M-1, ostatecznie stoczył 16 marca pojedynek ćwierćfinałowy. Na gali Bellator 61 pokonał Amerykanina Victora O’Donnella na punkty[2]. 20 kwietnia uległ w półfinałowej walce Brazylijczykowi Maiquelowi Falcão i odpadł z turnieju[2]. Po tej porażce Bellator nie przedłużył kontraktu z Rosjaninem głównie z powodu jego nieścisłości z M-1.
Powrót do M-1
[edytuj | edytuj kod]Miesiąc po przegranej w Stanach stoczył wygrany pojedynek w Moskwie pokonując mistrza WFC Bułgara Swetłozara Sawowa przez TKO. Na początku 2013 zorganizowano spotkanie z prezesem M-1 Wadimem Finkelsztejnem po którym Wasilewski doszedł do porozumienia z organizacją i podpisał nowy 2-letni kontrakt. Od 2013 do 2014 pokonywał przed czasem m.in. Trevora Prangleya, Vitora Nobrege oraz w rewanżu Maiquela Falcão po czym 7 września 2014 zdobył pas mistrzowski M-1 w wadze średniej odbierając go Ramazanowi Emiejewowi, lecz stracił go już w pierwszej obronie 10 kwietnia 2015 w rewanżowym starciu z Emiejewem. 19 lutego 2016 wziął udział w M-1 Global Grand Prix wagi średniej gdzie w pierwszym pojedynku przegrał z Aleksandrem Szlemienko niejednogłośnie na punkty[6]. Mimo odpadnięcia z turnieju, ostatecznie wystąpił w finale (16 czerwca) zastępując kontuzjowanego Ramazana Emiejewa i ponownie mierząc się ze Szlemienko z którym kolejny raz nie mógł sobie poradzić, przegrywając ostatecznie przez poddanie w trzeciej rundzie[7].
4 września 2016 na gali Fightspirit Championship 6 wypunktował Matta Horwicha[2].
Absolute Championship Berkut
[edytuj | edytuj kod]We wrześniu 2016 podpisał kontrakt z organizacją Absolute Championship Berkut (ACB)[8]. Po dwóch wygranych przed czasem w kwietniu i lipcu 2017[2], 23 grudnia tego samego roku otrzymał szansę walki o pas wagi średniej przeciwko Albertowi Durajewowi. Wasilewski przegrał ten pojedynek przez TKO w trzeciej rundzie[9].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]_07.jpg)
- 2010–2011: mistrz Europy Mix Fight Combat w wadze średniej (-84 kg)
- 2010: M-1 Selection Eastern European – zwycięzca eliminacji w wadze półciężkiej (-93 kg)
- 2010–2011: mistrz M-1 Global w wadze półciężkiej
- 2012: Bellator Season 6 Middleweight Tournament – półfinalista turnieju wagi średniej
- 2014–2015: mistrz M-1 Global w wadze średniej
- 2016: finalista M-1 Grand Prix wagi średniej
- 2008: Mistrzostwa Rosji w St. Petersburgu –
kat. -90 kg - 2008: Mistrzostwa Europy w Tbilisi –
kat. -90 kg - 2009: Mistrzostwa Rosji w Kstowie – kat. -90 kg
- 2009: Mistrzostwa Świata w Salonikach – kat. -90 kg
- 2010: Mistrzostwa Rosji w Krasnokamsku – kat. -90 kg
- 2010: Mistrzostwa Świata w Taszkencie – kat. -90 kg
- 2012: Mistrzostwa Świata w Mińsku – kat. -90 kg
- 2012: Mistrzostwa Rosji w Moskwie – kat. -90 kg
- 2013: Mistrzostwa Świata w St. Petersburgu – kat. -90 kg
- 2013: Mistrzostwa Rosji w Gubkinie – kat. -90 kg
- 2014: Mistrzostwa Europy w Bukareszcie – kat. -90 kg
- 2014: Mistrzostwa Rosji w Ułan Ude – kat. -90 kg
- 2015: Mistrzostwa Świata w Casablance – kat. -90 kg
- 2017: Mistrzostwa Rosji w Niżnym Nowogródzie – kat. -90 kg
- 2017: Mistrzostwa Świata w Soczi – kat. -90 kg
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Василевский Вячеслав Николаевич. izsambo.ru. [dostęp 2018-05-06]. (ros.).
- ↑ a b c d e f g Rekord MMA i statystyki na tapology.com [online], tapology.com [dostęp 2018-05-06] (ang.).
- ↑ TOMASZ NARKUN BEZ PASA! RAFAŁ MOKS MISTRZEM KATEGORII ŚREDNIEJ!. sporty-walki.org. (pol.).
- ↑ Vasilevsky vs. Miranda na M-1 Challenge 19 listopada. mmarocks.pl, 2011-09-26. [dostęp 2018-05-06]. (pol.).
- ↑ Vyacheslav Vasilevsky nie zadebiutuje w Bellatorze?. mmania.pl, 2012-02-28. (pol.).
- ↑ Shlemenko pokonał na punkty Vasilevsky’ego. Volkov nowym mistrzem M-1 w wadze ciężkiej. mmarocks.pl, 2016-02-20. [dostęp 2018-05-06]. (pol.).
- ↑ Shlemenko submits Vasilevsky to capture M-1 Grand Prix middleweight championship. mymmanews.com, 2016-06-17. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
- ↑ Вячеслав Василевский подписал контракт с организацией ACB. matchtv.ru, 2016-09-17. [dostęp 2018-05-06]. (ros.).
- ↑ ACB 77: Moscow – transmisja i wyniki na żywo od 16.00 na MMARocks.pl. mmarocks.pl, 2017-12-23. [dostęp 2018-05-06]. (pol.).
- ↑ a b Василевский Вячеслав Николаевич. infosport.ru. [dostęp 2018-05-06]. (ros.).