Wiatrak holenderski w Łowkowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiatrak holenderski w Łowkowicach
Ilustracja
Widok od północy
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łowkowice

Data budowy

1868

Ważniejsze przebudowy

lata 90. XX w.

Położenie na mapie gminy Strzeleczki
Mapa konturowa gminy Strzeleczki, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Wiatrak holenderski w Łowkowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wiatrak holenderski w Łowkowicach”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Wiatrak holenderski w Łowkowicach”
Położenie na mapie powiatu krapkowickiego
Mapa konturowa powiatu krapkowickiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wiatrak holenderski w Łowkowicach”
Ziemia50°26′26,4912″N 17°53′03,9300″E/50,440692 17,884425

Wiatrak holenderski w Łowkowicach – murowany wiatrak holenderski zlokalizowany w Łowkowicach (powiat krapkowicki). Znajduje się w północno-zachodniej części wsi, przy drodze do Strzeleczek (ulica Wiatrakowa). Stanowi jedyny zachowany w dobrym stanie przykład wiatraka holenderskiego na Śląsku Opolskim[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obiekt zbudowany został w 1868[2]. W latach 60. XX wieku istniało na Opolszczyźnie dziewięć wiatraków holenderskich, a jedynie dwa z nich były w dobrym stanie i nie uległy przebudowom. Były to wiatraki w Łowkowicach i w Gostomii. Pierwszym właścicielem wiatraka łowkowickiego był młynarz o inicjałach H.Ż. Jako młyn wykorzystywany był do 1936. W latach 90. XX wieku uległ odrestaurowaniu. Mieści obecnie kawiarnię[1]. W 1966 uznany za zabytek (nr 1622/66)[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Obiekt na planie okręgu o średnicy sześciu metrów, wzniesiony z cegły i otynkowany, z parterową przybudówką od zachodu. Ma cztery kondygnacje i wysokość 9,5 metra, a stożkowaty dach pokryty jest papą (wcześniej gontem). Parter mieścił dawniej sień, izbę i spiżarnię. Wyżej zainstalowane były urządzenia młynarskie. Dopływ światła zapewniają cztery rzędy zamkniętych łukiem, wąskich okien usytuowanych w pionie[1]. Śmigiatrapami[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]