Wielowieś (województwo śląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Fegres (dyskusja | edycje) o 13:40, 1 wrz 2023. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Artykuł

50°30′36″N 18°36′58″E

- błąd

39 m

WD

50°30'34.78"N, 18°36'57.89"E

- błąd

1 m

Odległość

40 m

Wielowieś
wieś
{{{alt zdjęcia}}}
Wielowieś
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

gliwicki

Gmina

Wielowieś

Sołectwo
Wysokość

264 m n.p.m.

Liczba ludności (2008)

1811

Strefa numeracyjna

32

Kod pocztowy

44-187[1]

Tablice rejestracyjne

SGL

SIMC

0223585

Położenie na mapie gminy Wielowieś
Mapa konturowa gminy Wielowieś, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wielowieś”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Wielowieś”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Wielowieś”
Położenie na mapie powiatu gliwickiego
Mapa konturowa powiatu gliwickiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Wielowieś”
Ziemia50°30′36″N 18°36′58″E/50,510000 18,616111

Wielowieś (niem. Langendorf[2]) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie gliwickim, w gminie Wielowieś[3][4]. Siedziba gminy Wielowieś. Historycznie leży na Górnym Śląsku.

W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa katowickiego.

We wsi mieści się farma wiatrowa o mocy 66 MW[5].

Integralne części wsi

Integralne części wsi Wielowieś[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0223591 Jerzmanów część wsi
0223600 Kotków część wsi

Historia

W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod obecnie używaną, polską nazwą Wielowieś oraz niemiecką Langendorf[6]. Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje miejscowość we fragmencie „Langendorf (polnisch Wielowies)”[7]. Nazwę Wielowieś oficjalnie wprowadzono w 1946[8].

Polską nazwę Wielawieś w książce „Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej” wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa, pisząc: „Wielawieś (Langendorf), 1020 mieszk., ma dosyć znaczne jarmaki. Synagoga, czyli bożnica żydowska”[9].

Przy ulicy Głównej 45 mieści się budynek z lat 1905–1912, w którym niegdyś znajdował się sklep mięsny. Jego jednoprzestrzenne wnętrze o rzucie prostokąta wyłożono dekoracyjną ceramiką z motywami geometrycznymi, w tym wolego oczka[10].

Edukacja

Przedszkola:

  • Publiczne Przedszkole w Wielowsi (w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Wielowsi)

Szkoły podstawowe:

  • Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Wielowsi (w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Wielowsi)

Sport

We Wielowsi działa Ludowy Klub Sportowy Tęcza Wielowieś.

Klub:

  • Pełna nazwa: Ludowy Klub Sportowy Tęcza Wielowieś
  • Liga: klasa okręgowa – grupa katowicka IV (szósty poziom rozgrywek)
  • Rok założenia: 1947
  • Barwy: niebiesko-biało-żółte
  • Adres: ul. Główna 2a

Boisko sportowe:

  • Pojemność – 850 miejsc (150 siedzących)
  • Oświetlenie – 200 lx
  • Wymiary – 104 × 68 m

Turystyka

Przez wieś przebiega szlak turystyczny:

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1449 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Gleiwitz [online], www.verwaltungsgeschichte.de [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-08].
  3. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. a b GUS. Rejestr TERYT
  5. SmogLab, Wielowieś zdążyła przed 10H. Ale część mieszkańców chciała walczyć z wiatrakami [online], SmogLab, 14 października 2022 [dostęp 2022-10-16] (pol.).
  6. Knie 1830 ↓, s. 846.
  7. Felix Triest 1865 ↓, s. 523.
  8. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  9. Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, str. 31.
  10. Ewa Pokorska, Piękno użyteczne, Katowice: Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach, 2011, s. 101, ISBN 978-83-85871-60-6.

Bibliografia