Wilga złotogrzbieta
Oriolus xanthornus[1] | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
wilga złotogrzbieta | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Wilga złotogrzbieta[4] (Oriolus xanthornus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny wilgowatych (Oriolidae), zamieszkujący południową i południowo-wschodnią Azję. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Wyróżniono kilka podgatunków O. xanthornus[5][6][2]:
- O. xanthornus xanthornus – wilga złotogrzbieta – północne Indie do północnego Półwyspu Malajskiego i Indochin.
- O. xanthornus maderaspatanus – wilga hinduska – środkowe i południowe Indie.
- O. xanthornus ceylonensis – Sri Lanka.
- O. xanthornus reubeni – Andamany.
- O. xanthornus tanakae – północno-wschodnie Borneo.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Środowiskiem naturalnym wilgi złotogrzbietej są otwarte tereny leśne i rolnicze. Występuje niemal w całej Azji południowej i południowo-wschodniej: Bangladeszu, Bhutanie, Kambodży, południowych Chinach, Indiach, Indonezji, Laosie, Malezji, Mjanmie, Nepalu, Sri Lance, Tajlandii i Wietnamie.
Cechy gatunku
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała około 25 cm; masa ciała 46–79 g[7].
Upierzenie samca jaskrawe, koloru żółtego z czarną częścią skrzydeł i ogona. Samica jest nieco ciemniejsza z zielonkawym brzuchem. Obydwie płcie charakteryzuje czarna głowa i „śliniak”. Młode osobniki są podobne do samic, różnią się od nich jedynie cętkami na brzuchu i jaśniejszą głową.
Wilga złotogrzbieta jest gatunkiem płochliwym. Nawet samce są trudne do zaobserwowania w koronach drzew wśród liści.
Lęgi
[edytuj | edytuj kod]Gniazdo zbudowane z traw, liści i kory zawieszone jest na drzewie około 10 metrów nad ziemią między gałęziami i z dala od pnia. Samica składa najczęściej 2 jaja.
Pożywienie
[edytuj | edytuj kod]Wilga złotogrzbieta żywi się głównie owadami, gąsienicami, a także owocami (zwłaszcza figami).
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN uznaje wilgę złotogrzbietą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3][8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Oriolus xanthornus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Black-hooded Oriole (Oriolus xanthornus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-30)]. (ang.).
- ↑ a b Oriolus xanthornus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Oriolinae Vigors, 1825 – wilgi (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-06].
- ↑ Wilga złotogrzbieta (Oriolus xanthornus). Avibase. [dostęp 2010-01-01]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Orioles, drongos, fantails. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-06]. (ang.).
- ↑ Black-hooded Oriole Oriolus xanthornus. [w:] Oiseaux.net [on-line]. [dostęp 2021-03-06]. (ang.).
- ↑ Species factsheet: Oriolus xanthornus. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-03-06]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).