William Mitchell Ramsay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
William Mitchell Ramsay
Ilustracja
Ramsay w 1917 roku.
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1851
Glasgow

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1939
Bournemouth

Zawód, zajęcie

archeolog, badacz, pisarz

William Mitchell Ramsay (ur. 15 marca 1851 w Glasgow, zm. 20 kwietnia 1939 w Bournemouth) – brytyjski archeolog i znawca Nowego Testamentu. Autor ponad 20 książek.

Był pierwszym profesorem archeologii klasycznej na Uniwersytecie Oksfordzkim i pionierem badań archeologicznych na terenie dzisiejszej zachodniej Turcji. Odegrał ważną rolę w historii badań epigraficznych i topograficznych w Azji Mniejszej[1]. W 1883 roku, będąc profesorem na Uniwersytecie w Aberdeen, odkrył inskrypcję Abercjusza[2]. Jako pierwszy wymienił stanowisko Zeyve Höyük w 1899 roku[3].

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1851 roku jako najmłodszy syn prawnika Thomasa Ramsaya i jego żony Jane Mitchell (córki Williama Mitchella – szkockiego biznesmena). Jego ojciec zmarł, gdy miał sześć lat, a rodzina przeniosła się z miasta do rodzinnego domu na wsi, w pobliżu Alloa[4].

W 1885 został wybrany profesorem sztuki klasycznej w Oxfordzie, a w następnym roku profesorem humanistyki w Aberdeen, gdzie pozostał aż do przejścia na emeryturę w 1911. Od 1880 r. dużo podróżował po Azji Mniejszej i szybko stał się uznanym autorytetem we wszystkich sprawach związanymi z podróżami misyjnymi św. Pawła i chrześcijaństwa we wczesnym Cesarstwie Rzymskim[5]. W 1893 został odznaczony Złotym Medalem Papieża Leona XIII[6].

Opublikował obszernie historię, geografię i epigrafię Półwyspu Azji Mniejszej: jego dwa tomy „Miasta i biskupstwa Frygii” (1895 i 1897) pozostają standardowymi pracami dotyczącymi topografii doliny rzeki Lycus i środkowej Frygii[1].

Podróżując po Azji i Bliskim Wschodzie, Ramsay był pod wrażeniem historycznej dokładności i dowodów Nowego Testamentu. Później wyznał, że zaczynał badania z nieprzychylnym nastawieniem, a sceptycyzm wobec chrześcijaństwa wyniósł ze szkoły w Tybindze. Nawrócił się po sprawdzeniu prawdziwości wielu wydarzeń opisanych w relacjach Nowego Testamentu. Daleki od atakowania relacji biblijnych, Ramsay wydał książkę „Św. Paweł, podróżnik i obywatel rzymski”, która miała potwierdzić wiarygodność biblijnych relacji[7][8].

W 1906 roku otrzymał tytuł szlachecki za wybitne zasługi dla świata naukowego. Został odznaczony medalem wiktoriańskim przez Królewskie Towarzystwo Geograficzne, a także przez Uniwersytet Pensylwanii[5]. Do końca życia był czynnym pisarzem i wykładowcą[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Sir William Mitchell Ramsay 1851-1939 [online], www.csad.ox.ac.uk [dostęp 2023-07-05] (ang.).
  2. Fatma Ürekli̇, Kasım Hizli, A GIFT TO THE POPE FROM THE IMPERIAL MUSEUM IN ISTANBUL: THE SAINT ABERCIUS INSCRIPTION, „Osmanli Mirasi Arastirmalari Dergisi”, 8 (21), 2021, s. 295, ISSN 2148-5704 [dostęp 2023-07-05] (ang.).
  3. Claire Barat, Chamsia Sadozaï, Jean-François Pichonneau, Testing and Conservation Actions in the Hittite Mud Bricks Fortification of Porsuk – Zeyve Höyük (Southern Capapdocia, Türkiye), Medipol University Press, 2022, s. 119 [dostęp 2023-07-05] (ang.).
  4. William Mitchell Ramsay [online], The Gifford Lectures, 18 sierpnia 2014 [dostęp 2023-07-05] (ang.).
  5. a b Author info: W.M. Ramsay - Christian Classics Ethereal Library [online], www.ccel.org [dostęp 2023-07-05].
  6. a b W. Ward Gasque, Sir William M. Ramsay: Archaeologist and New Testament Scholar. A Survey of His Contribution to the Study of the New Testament, 1966 [dostęp 2023-07-05] (ang.).
  7. Great minds who went from skeptics to Believers [online], News24 [dostęp 2023-07-05] (ang.).
  8. Sir William Ramsay [online], Ligonier Ministries [dostęp 2023-07-05] (ang.).