Witk II


Witk II (Wittke, Wittken, Witken) – kaszubski herb szlachecki.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Herb występował przynajmniej w dwóch wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
Witk II (Wittke, Wittken): W polu srebrnym na murawie zielonej trzy tulipany czerwone na łodygach zielonych, każda z dwoma liścimi. Klejnot: nad hełmem w koronie trzy strzały srebrne w wachlarz. Labry czerwone, podbite srebrem.
Witk IIa (Wittke, Wittken): W polu srebrnym trzy lilie naturalne czerwone na łodygach zielonych ulistnionych. Klejnot: nad hełmem w koronie trzy strzały srebrne w wachlarz. Labry czerwone, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Oba warianty herbu wymienia Nowy Siebmacher. Pierwszy wariant wymienia ponadto Franz Schultz (Geschichte des Kreises Lauenberg in Pommern).
Rodzina Witk[edytuj | edytuj kod]
Osobny artykuł: Witk.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Witk (Vietken, Vitcen, Vithken, Vitken, Witcken, Witek, Witka, Witke, Wittk, Wittke, Wittken, Wyt, Wyta) bez przydomków lub z przydomkiem nieznanym.
Herbu Witk II używała linia Witków z działu B w Jeżewie, a także linie z działów D i E. Wszystkie gałęzie rodu używały początkowo herbu Witk (do ok. 1600), z czasem jednak zaczął przechodzić ewolucję (herby Witk II, Witk III, Witk IV, Witk V), a ponadto niektóre gałęzie przybierały inne herby (Chośnicki Witków-Chośnickich, Jeżewski Ib Witków-Jeżewskich w dziale A Jeżewa).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 1. BiT, 2001, s. 103-105, 181. ISBN 83-919852-6-1, ISBN 978-83-919852-6-7.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Elektroniczna wyszukiwarka herbów Tadeusza Gajla: Herb Witk IIa. herbyszlachty.pl. [dostęp 2011-03-16]. (pol.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |