Witk II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podstawowa wersja herbu Witk II
Podstawowa wersja herbu Witk IIa

Witk II (Wittke, Wittken, Witken) – kaszubski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Herb występował przynajmniej w dwóch wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Witk II (Wittke, Wittken): W polu srebrnym na murawie zielonej trzy tulipany czerwone na łodygach zielonych, każda z dwoma liścimi. Klejnot: nad hełmem w koronie trzy strzały srebrne w wachlarz. Labry czerwone, podbite srebrem.

Witk IIa (Wittke, Wittken): W polu srebrnym trzy lilie naturalne czerwone na łodygach zielonych ulistnionych. Klejnot: nad hełmem w koronie trzy strzały srebrne w wachlarz. Labry czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Oba warianty herbu wymienia Nowy Siebmacher. Pierwszy wariant wymienia ponadto Franz Schultz (Geschichte des Kreises Lauenberg in Pommern).

Rodzina Witk[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Witk.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Witk (Vietken, Vitcen, Vithken, Vitken, Witcken, Witek, Witka, Witke, Wittk, Wittke, Wittken, Wyt, Wyta) bez przydomków lub z przydomkiem nieznanym.

Herbu Witk II używała linia Witków z działu B w Jeżewie, a także linie z działów D i E. Wszystkie gałęzie rodu używały początkowo herbu Witk (do ok. 1600), z czasem jednak zaczął przechodzić ewolucję (herby Witk II, Witk III, Witk IV, Witk V), a ponadto niektóre gałęzie przybierały inne herby (Chośnicki Witków-Chośnickich, Jeżewski Ib Witków-Jeżewskich w dziale A Jeżewa).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.