Przejdź do zawartości

Wojciech Bąkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Bąkowski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1979
Poznań

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu

Dziedzina sztuki

grafika, rysunek, performance, film eksperymentalny, animacja, muzyka alternatywna, literatura

Nagrody

Paszport „Polityki”, 2010

Wojciech Bąkowski (ur. 1979 w Poznaniu) – polski grafik, twórca rysunków, performance, eksperymentalnych filmów animowanych, muzyki alternatywnej, poeta. Jako artysta używa też zdrobniałej formy swojego imienia – Wojtek oraz posługuje się pseudonimem artystycznym WuEsBe[1][2].

Wykształcenie i związki artystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W 2005 r. uzyskał dyplom w zakresie audioperformance w pracowni prof. Leszka Knaflewskiego oraz animacji w pracowni prof. Hieronima Neumana. W 2004 r. założył grupę muzyczną „KOT”, w której pisze wszystkie teksty i muzykę. Jest też liderem zespołów muzycznych „Czykita” i „Niwea” oraz członkiem stowarzyszenia PINKPUNK. W 2007 r. wspólnie z Radosławem Szlagą, Tomaszem Mrozem, Konradem Smoleńskim i Piotrem Bosackim utworzył grupę artystyczną Penerstwo.

W filmie fabularnym z 2017 Serce miłości (reż. Łukasz Ronduda) jego postać zagrał Jacek Poniedziałek, a malarkę, poetkę, performerkę Zuzannę BartoszekJustyna Wasilewska[3].

Twórczość plastyczna

[edytuj | edytuj kod]

Cechą charakterystyczną jego rysunków i filmów jest celowe ubóstwo środków wyrazu. Rysunki wykonuje przeważnie długopisem na taśmie filmowej. Towarzyszą im lapidarne komentarze, również pisane odręcznie niebieskim długopisem, opisujące prozaiczne fakty z życia osiedla mieszkaniowego, równie ważne co strona graficzna. W pracach Bąkowskiego widać fascynację banalnymi faktami i przedmiotami, a także miejskim „penerstwem” (tj. marginesem społecznym w gwarze poznańskiej[4]), w czym zdradza podobieństwo do twórczości Mirona Białoszewskiego.

Pierwszą jego indywidualną wystawą była prezentacja rysunków i filmów animowanych zatytułowana „Idziesz ze mną? Gdzie? W dupę ciemną” w 2008 r. w warszawskiej galerii Leto, powtórzona w poznańskiej Galerii Miejskiej Arsenał.

W 2009 r. zdobył nagrodę „Spojrzenia” Fundacji Deutsche Bank, jako najbardziej interesujący artysta młodej polskiej sceny artystycznej ostatnich dwóch lat. Na konkursową wystawę „Spojrzenia” w warszawskiej Zachęcie przygotował wspólny film z Anną Molską, również nominowaną do tej nagrody[1].

W tym samym roku jego prace stanowiły część wystawy zbiorowej pt. „The Generational: Younger Than Jesus” w nowojorskim New Museum[5] oraz został uhonorowany Medalem Młodej Sztuki.

W 2010 r. otrzymał nagrodę – Paszport „Polityki”[2] za sztukę będącą oryginalnym połączeniem brutalności i liryzmu, za nadanie nowego, ciekawego sensu pojęciu „artysta multimedialny”[6].

Twórczość muzyczna

[edytuj | edytuj kod]

Zespół „Kot”, którego jest założycielem, liderem i wokalistą, prezentuje muzykę alternatywną, połączoną z poezją i audioperformance. Cechą charakterystyczną zespołu jest posługiwanie się magnetofonami kasetowymi, których muzycy używają jak instrumentów. Rytmiczna melorecytacja wokalisty do akompaniamentu magnetofonów pozwala zaklasyfikować ten rodzaj muzyki do postrapu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wojciech Bąkowski | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2023-05-14] (pol.).
  2. a b Zdzisław Pietrasik, Laureaci Paszportów Polityki. 2010 [online], www.polityka.pl, 2011 [dostęp 2023-05-14] (pol.).
  3. "Serce miłości", reż. Łukasz Ronduda [online], Culture.pl [dostęp 2023-05-20] (pol.).
  4. Pener [online], Słownik gwary miejskiej Poznania [dostęp 2012-12-01].
  5. The Generational: Younger Than Jesus [online], New Museum, 2009 [dostęp 2012-12-01] (ang.).
  6. Zdzisław Pietrasik, Znamy już laureatów Paszportów POLITYKI 2010 [online], www.polityka.pl, 2011 [dostęp 2023-05-14] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]