Wojciech Otton Fleck

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Otton Fleck
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1903
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1972
Zakopane

Narodowość

Polska

Alma Mater

Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Wojciech Otton Fleck wł. Otton Wojciech Fleck, urodzony jako Wojciech Romuald Fleck (ur. 4 sierpnia 1903 w Warszawie, zm. 21 kwietnia 1972 w Zakopanem[1]) – polski malarz[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Grób Wojciecha Flecka na Cmentarzu Powązkowskim

Urodził się w Warszawie[3]. Był wnukiem litografa Juliusza Volkmara Flecka[4] (ok. 1814–1888)[5], którego ojciec przybył do Polski z Colditz w Saksonii[4] oraz Antoniego Szustra, krewnego litografa Franciszka Szustra[1]. Ojcem Wojciecha, był natomiast Otton Fleck (1843–1908) – litograf oraz dyrektor Towarzystwa Akcyjnego S. Orgelbranda[4], który zmarł gdy ten miał zaledwie 5 lat[1].

W latach 1924–1929 kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem między innymi profesorów Karola Tichego, Władysława Skoczylasa, Wojciecha Jastrzębowskiego i Józefa Czajkowskiego[6]. Dyplom uzyskał w 1929 roku[3], a następnie wyjechał w podróż zagraniczną do Hiszpanii, Francji i Włoch[1]. W okresie międzywojennym, Fleck prezentował swoje obrazy na wystawach zagranicznych w Wiedniu, Berlinie, Oslo i Essen[7].

W trakcie II wojny światowej przeżył powstanie warszawskie, po którym trafił do Dulagu w Pruszkowie[1]. Następnie na stałe związał się z Zakopanem[8], gdzie mieszkał do końca życia[7]. Od 1945 do 1950 roku był pracownikiem Urzędu Miasta w funkcji kierownika sali wystawowej Bazaru Polskiego. Od 1950 do 1964 roku był kierownikiem Centralnego Biura Wystaw Artystycznych (CBWA) Delegatura w Zakopanem, zaś od 1964 do 1968 roku Biura Wystaw Artystycznych, pozostając na stanowisku kierownika do czasu przejścia na emeryturę. Od 1947 do 1949 roku Fleck pełnił także funkcję sekretarza w Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP) Oddział Zakopane[1]. W pierwszych latach po wojnie był jednym z wiodących twórców w zakopiańskim ZPAP[9] oraz z najważniejszych i najaktywniejszych twórców środowiska zakopiańskiego[10]. Jego prace prezentowane były na wystawie zakopiańskich plastyków określanych jako Grupa X w BWA w Sopocie w 1957 roku oraz kolejnych składach znanych jako Grupa XI (wystawa w Zakopanem i Poznaniu w 1958)[11]. Swoje prace prezentował również na I i II Salonie Marcowym[12]. W 1963 roku jego prace zostały zaprezentowane na wystawie indywidualnej w warszawskiej Galerii Kordegarda[3].

Zmarł 21 kwietnia 1972 w swojej pracowni, w wyniku choroby nowotworowej[13]. Został pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 248; rząd 5; miejsce 6)[14].

Dorobek[edytuj | edytuj kod]

Wojciech Fleck zasłynął głównie jako twórca pejzaży oraz martwych natur[2]. W swojej twórczości nie stronił jednak od portretów i kompozycji figuralnych. Jako malarz ceniony był przede wszystkim jako kolorysta. W swojej działalności artystycznej zajmował się także grafiką[7]. W jego pracach pojawiały się również motywy krajobrazów tatrzańskich np. Wiatr halny (większy z 1965 i mniejszy z 1970)[8].

Prace Wojciecha Flecka prezentowane były na wystawach zbiorowych i indywidualnych, w tym głównie w Warszawie, Krakowie i Zakopanem[1]. Już po śmierci artysty poświęcono mu między innymi wystawę pt. „Galeria Wojciecha Flecka. Niespełnione marzenie Tadeusza Litawińskiego” w Muzeum Nadwiślańskim w Kazimierzu Dolnym w Oddziale Kamienica Celejowska. Wystawa ta towarzyszyła ekspozycji „Aby to piękno służyło innym” w Gmachu Głównym Muzeum Nadwiślańskiego[6][15][16]. Na wystawie prezentowane były prace ze zbiorów Muzeum Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[6] oraz prywatnej kolekcji Ewy i Pawła Boguta[17]. Kolekcja ta prezentowana była następnie w 2017 roku na wystawie poświęconej twórczości Flecka w Wolskim Centrum Kultury w Warszawie[18].

Pośmiertnie prace Wojciecha Flecka prezentowane były również na wystawach zbiorowych. W 2018 roku jego prace znalazły się na wystawie pt. „Salon Marcowy 2018” w Miejskiej Galerii Sztuki im. Władysława hr. Zamoyskiego w Zakopanem prezentującej prace wybranych artystów, którzy uczestniczyli w pierwszych edycjach Salonów w latach 1958–1969 i związani byli z tzw. „awangardą zakopiańską”[19]. W 2019 jego prace znalazły się na wystawie pt. „Kierunek sztuka” prezentowanej w Apartamentach Cesarskich Zamku Książ w Wałbrzychu (wystawa zbiorów Muzeum Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego)[20].

W 2021 roku miała miejsce wirtualna wystawa pt. „Fleck&Fleck Dialog Międzypokoleniowy” zorganizowana staraniem Fundacji Pokolenia Pokoleniom i Stowarzyszenie Policultura przy wsparciu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. Wystawa poświęcona była twórczości Wojciecha Flecka oraz spokrewnionego z nim malarza Bogusława Flecka[4].

Obrazy autorstwa Wojciecha Ottona Flecka znajdują się między innymi w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Narodowego Muzeum Tatrzańskiego im. dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem[13] oraz Muzeum Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (pierwotnie prywatna kolekcja Tadeusza Litawińskiego, którego zbiory przekazała KUL jego żona – Olga Litawińska[6] w 1987 roku[16]). Za życia Wojciecha Flecka jego prace nabywali również prywatni kolekcjonerzy z Kanady, Austrii, Czechosłowacji, Włoch i Republiki Federalnej Niemiec[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Wojciech Fleck życie i twórczość. wojciechfleck.zakopane.org.pl. [dostęp 2021-12-11]. (pol.).
  2. ↑ a b Wojciech Fleck. desa.pl. [dostęp 2021-12-10]. (pol.).
  3. ↑ a b c Wojciech Otton Fleck. skarbnicasztuki.com. [dostęp 2021-12-11]. (pol.).
  4. ↑ a b c d Wystawa FLECK&FLECK / DIALOG MIĘDZYPOKOLENIOWY. fwpn.org.pl. [dostęp 2021-12-11]. (pol.).
  5. ↑ Eugeniusz Szulc – Cmentarze ewangelickie w Warszawie (Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa, 1989; ISBN 83-03-02835-9) str. 74.
  6. ↑ a b c d Galeria Wojciecha Flecka. Niespełnione marzenie Tadeusza Litawińskiego. kul.pl. [dostęp 2021-12-11]. (pol.).
  7. ↑ a b c d Tomasz Bohun: Wojciech Otton Fleck (1903-1972). mowiawieki.pl. [dostęp 2021-12-11]. (pol.).
  8. ↑ a b Fleck Wojciech. z-ne.pl. [dostęp 2021-12-11]. (pol.).
  9. ↑ Bernadeta Stano – Odwilż w Zakopanem: Salony Marcowe 1958-1960 (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków, 2009; ISBN 978-83-7271-525-8) str. 11.
  10. ↑ Bernadeta Stano – Odwilż w Zakopanem: Salony Marcowe 1958-1960 (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków, 2009; ISBN 978-83-7271-525-8) str. 16.
  11. ↑ Bernadeta Stano – Odwilż w Zakopanem: Salony Marcowe 1958-1960 (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków, 2009; ISBN 978-83-7271-525-8) str. 15.
  12. ↑ Bernadeta Stano – Odwilż w Zakopanem: Salony Marcowe 1958-1960 (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków, 2009; ISBN 978-83-7271-525-8) str. 20 i 24.
  13. ↑ a b Wojciech Otton Fleck. skarbnicasztuki.com. [dostęp 2021-12-11]. (pol.).
  14. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ZOFIA FLECK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-12-11].
  15. ↑ Fleck w Kamienicy Celejowskiej. kazimierzdolny.pl. [dostęp 2021-12-11]. (pol.).
  16. ↑ a b Kolekcja Litawińskich w Kazimierzu Dolnym. sprawynauki.edu.pl. [dostęp 2021-12-11]. (pol.).
  17. ↑ Wojciech Fleck. Malarstwo, grafika. Kolekcja Ewy i Pawła Boguta. salonksiazkimuzealnej.pl. [dostęp 2021-12-10]. (pol.).
  18. ↑ Malarstwo Wojciecha Ottona Flecka. pawelwronski.blog. [dostęp 2021-12-11]. (pol.).
  19. ↑ Wernisaż wystawy SALON MARCOWY 2018. tatry.pl. [dostęp 2021-12-11]. (pol.).
  20. ↑ Sztuka ze zbiorów muzeum KUL na wystawie w Zamku Książ w Wałbrzychu. dzieje.pl. [dostęp 2021-12-11]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojciech_Otton_Fleck&oldid=68727603”