Wolne Tory
Wolne Tory – potocznie część Poznania, na którą składają się przede wszystkim obszerne tereny pokolejowe pomiędzy torowiskami stacji Poznań Główny, a ulicami Matyi, Przemysłową i tyłami zabudowań Wildy przy ul. Roboczej (m.in. ZNTK Poznań) o łącznej powierzchni około 117 hektarów[1].
Przeszłość[edytuj | edytuj kod]
Tereny Wolnych Torów to dawne torowiska odstawcze i ładunkowe stacji Poznań Główny, obecnie w dużym stopniu rozebrane i nieeksploatowane. Z czasem planowana jest całkowita zabudowa tego rejonu. Na terytorium Wolnych Torów znajdowały się w całości trzy ulice: Spichrzowa, Magazynowa i Drzewna – wszystkie miały charakter industrialny, bez funkcji mieszkaniowej.
.jpg)
Koncepcje rozwoju[edytuj | edytuj kod]
W 2013 roku na terenie Wolnych Torów została otwarta Galeria Handlowa Poznań City Center, budynek Dworca Głównego oraz Dworca Autobusowego PKS będących częścią Zintegrowanego Centrum Komunikacyjnego. W marcu 2014 zakończono wstępne konsultacje społeczne wśród mieszkańców Poznania, na temat sposobu zagospodarowania około 50 ha terenów pomiędzy Mostem Dworcowym a ul. Hetmańską. Opinie zgłoszone w drodze tych konsultacji będą miały wpływ na określenie warunków konkursu na koncepcję dalszego zagospodarowania Wolnych Torów[2].
Według planów z 2018 główną osią kompozycyjną całej dzielnicy ma być linia tramwajowa na osi północ-południe. Na pozyskanych terenach powstać ma dzielnica o charakterze śródmiejskim, mieszkalno-usługowa, z terenami zielonymi i przestrzeniami ogólnodostępnymi. Od północy teren otwierać ma duży i reprezentacyjny Plac Demokracji (około 300 m²[3]), docelowe miejsce imprez miejskich. Przestrzeń ta ma w zamierzeniach graniczyć z tzw. nowym city, gdzie wokół głównego skrzyżowania z promieniście rozchodzącymi się ulicami, planuje się wznieść zabudowę wysoką z zachowaniem istniejących, wartościowych budynków postindustrialnych. Rozległy park, częściowo nad torowiskami kolejowymi łączyć ma Łazarz i Wildę, dotąd rozdzielone koleją. Na potrzeby edukacyjne zaadaptowany zostać ma m.in. pawilon dawnego dworca Kolei Kluczborskiej. Hale dawnych ZNTK również zostaną wykorzystane do nowych celów. Obok powstanie kameralny park i nowy kościół. Od południa dzielnice zamykać będzie trójkątny plac przy wieży ciśnień i Młynie Hermanka[1]. Według koncepcji potencjał Wolnych Torów w zakresie przyszłej liczby mieszkańców ocenia się na 14,5 tys. osób[3].
Ruch samochodowy ma być odseparowany od głównych ciągów pieszych. Główną trasą dla samochodów ma być odsunięta na zachód od głównej osi arteria o charakterze miejskim. Dla połączenia samochodowego Wildy z Łazarzem przewiduje się tunel samochodowy, z odgałęzieniem do starego dworca Poznań Główny (ul. Dworcowa). Po zachodniej stronie torowisk planowana jest dwujezdniowa ul. Dolna Głogowska[4].
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Jako pierwszy na terenie nowej dzielnicy powstaje kompleks biurowców Nowy Rynek. Powierzchnia biurowa tego zespołu wyniesie 62.670 m², a mieszkalna 20.370 m². Budową zajmuje się przedsiębiorstwo Skanska z Warszawy. Projektantami są architekci z Medusa Group: Przemysław Łukasik i Łukasz Zagała[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Poznan.pl, Wolne Tory
- ↑ Seweryn Lipoński, Pomysły na Wolne Tory, w: Gazeta Wyborcza (Poznań), 20.3.2014, s.1
- ↑ a b Monika Kaczyńska, Poznań: Miasto ma koncepcję na Wolne Tory i tereny poprzemysłowe Jeżyc, Ostrowa Tumskiego oraz Nowego Miasta, w: Głos Wielkopolski
- ↑ Bryła, Wolne Tory w Poznaniu. Wizja nowego miasta
- ↑ Urbanity, Nowy Rynek. Poznań
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lech Bojarski. Dla kogo Wolne Tory?. „Gazeta Wyborcza”, s. 3, 2008-04-03.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- zdjęcia: przemiany na terenie Wolnych Torów – dostęp 26.10.2012
- symulacje i projekty zabudowy – dostęp 14.5.2019