Trametes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Wrośniak)
Wrośniak
Ilustracja
Różne gatunki wrośniaków
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

żagwiowate

Rodzaj

wrośniak

Nazwa systematyczna
Trametes Fr.
Fl. Scan.: 339 (1836)
Typ nomenklatoryczny

Trametes suaveolens (L.) Fr. 1838

Trametes Fr. (wrośniak) – rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae)[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj kosmopolityczny z wieloma pospolitymi i szeroko rozpowszechnionymi gatunkami. Grzyby nadrzewne, saprotroficzne, poliporoidalne. Owocniki roczne lub dwuletnie, siedzące, często wachlarzowate, wyrastające pojedynczo lub w grupach, o konsystencji od elastycznej do twardej. Powierzchnia górna owłosiona, szczeciniasta lub naga, często strefowana, o barwie białej lub od kremowej do jasnoszarej. Kontekst biały do izabelinowego, jednorodny lub dwuwarstwowy, u niektórych gatunków z ciemną linią. System strzępkowy trimityczny, strzępki generatywne szkliste, ze sprzążkami, strzępki szkieletowe grubościenne lub lite, u niektórych gatunków pod działaniem KOH szkliste i napęczniałe, strzępki wiążące kręte, stałe, szkliste; u wielu gatunków drzewiastych zamiast strzępek szkieletowych i wiążących są zwykłe strzępki. Cystyd brak. Bazydiospory elipsoidalne do allantoidalnych, szkliste, cienkościenne, w odczynniku Melzera nieamyloidalne. Powodują białą zgniliznę drewna liściastego, rzadko iglastego[2].

Tramates charakteryzuje się siedzącymi owocnikami, trimetycznym systemem strzępkowym, całkowitym brakiem cystyd i cystydioli, cienkościennymi, nieamyloidalnymi bazydiosporami i wywoływaniem białej zgnilizny drewna[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji: Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy: Artolenzites Falck, Cellularia Bull., Coriolus Quél., Cubamyces Murrill, Funalia Pat.,Hansenia P. Karst., Pseudotrametes Bondartsev & Singer, Pseudotrametes Bondartsev & Singer, Sclerodepsis Cooke[3].

Nazwę polską podał Franciszek Błoński w 1888 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten ma też inne nazwy: gmatwek, huba, hubczak, podskórnik, siatkowiec, skórzak, żagiew[4].

Gatunki występujące w Polsce:

Wykaz gatunków i nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  2. a b M. Núñez, Leif Ryvarden, East Asian Polypores. Polyporaceae sensu lato, t. 2, FungiFlora, s. 2443, ISBN 82-90724-23-3 [dostęp 2014-02-15].
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  4. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 650–652, ISBN 83-89648-09-1.
  5. Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).