Przejdź do zawartości

Wrócisław Smoleński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wrócisław Smoleński
podchorąży podchorąży
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1896
Kraków

Data i miejsce śmierci

11 listopada 1918
Przemyśl

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

5 Pułk Piechoty Legionów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941)
Legionowy klub piłkarski „Legia”, Warszawa 1917. Wrócisław Smoleński stoi pierwszy od prawej

Wrócisław Smoleński także Wrocisław Zagłoba-Smoleński (ur. 14 stycznia 1896 w Krakowie, zm. 11 listopada 1918 w Przemyślu) – podchorąży Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 stycznia 1896 w Krakowie, w rodzinie Bronisława (1861–1928)[1][2][3], urzędnika pocztowego[4] i Felicji (1870–1921)[5][2]. Był starszym bratem Olgierda Zygmunta Mariana (1899–1969), kapitana artylerii Wojska Polskiego[1][2], odznaczonego Medalem Niepodległości[5][6][7][8].

W 1914 ukończył klasę VII w c. k. IV Gimnazjum Realnym w Krakowie[9][4], a następnie wstąpił do Legionów Polskich. Służył w sztabie 1 pułku piechoty. Wiosną 1915 zachorował[10]. 4 marca 1915 przebywał w szpitalu w czeskich Cieplicach[10].

Po kryzysie przysięgowym (lipiec 1917) został internowany, a następnie wcielony do cesarskiej i królewskiej Armii i przydzielony do c. i k. Pułku Piechoty Nr 80[3]. Urlopowany z wojska, wrócił do Krakowa i rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego[4][3].

10 listopada 1918 wyjechał z Krakowa do Przemyśla z pierwszym oddziałem odtwarzanego 5 pułku piechoty Legionów pod dowództwem majora Juliana Stachiewicza. Poległ następnego dnia w walkach o Przemyśl[11][12][4][13] (pocisk wypełniony ekrazytem rozerwał mu szczękę)[14]. Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2].

11 czerwca 1921 ówczesny dowódca 5 pułku piechoty Legionów podpułkownik Stanisław Skwarczyński napisał we „wniosku na odznaczenie orderem «Virtuti Militari»”: „w dniu 11 listopada 1918 r. w walce ulicznej o utrzymanie zajętej pozycji na ul. Rejtana w Przemyślu odznaczył się wybitnie ś.p. podch. Wrócisław Zagłoba-Smoleński, który swym nieustraszonym męstwem i poświęceniem zdołał utrzymać powierzony sobie oddział na najbardziej wysuniętym i zagrożonym odcinku, odpierając kilkakrotnie ataki przeważających sił ukraińskich. W jednym z ostatnich ataków ugodzony kulą nieprz[yjacielską]. ginie na czele swego oddziału, oddając swą krew i życie w obronie ukochanej Ojczyzny. Swą bohaterską śmiercią i szeregiem dokonanych czynów w swej służbie żołnierza polskiego w zupełności zasłużył na odznaczenie «Virtuti Militari»”[11].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-15]..
  2. a b c d WRÓCISŁAW SMOLEŃSKI ((01.01.1896 - 11.11.1918)). Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. [dostęp 2022-11-15]..
  3. a b c Kolekcja ↓, s. 4.
  4. a b c d Żołnierze Niepodległości : Smoleński Wrócisław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-10-15].
  5. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-15]..
  6. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-15]..
  7. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 173, 462.
  8. M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.
  9. Sprawozdanie 1914 ↓, s. 93.
  10. a b I Lista strat 1915 ↓, s. 55.
  11. a b Kolekcja ↓, s. 1–2.
  12. Bąbiński 1929 ↓, s. 20.
  13. Lista strat 1934 ↓, s. 802, tu błędnie podano, że poległ 18 listopada 1918.
  14. Lepszy 1918 ↓, s. 22.
  15. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-15]..
  16. Bąbiński 1929 ↓, s. 67, został umieszczony na „liście poległych i zmarłych z ran”, ale pominięty na „liście odznaczonych Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego «Virtuti Militari» V klasy”.
  17. M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276.
  18. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-15]..
  19. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-15]..
  20. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-15]..

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]