Przejdź do zawartości

Wybrzeże Księcia Haralda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wybrzeże Księcia Haralda
Prince Harald Coast
Prins Harald Kyst
Terytorium

 Antarktyda

Miejscowości

brak

Wydarzenia historyczne

Odkrycia i badania Antarktyki

Rodzaj obiektu

Wybrzeże

Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Wybrzeże Księcia Haralda”
Ziemia69°30′S 36°00′E/-69,500000 36,000000

Wybrzeże Księcia Haralda (ang. Prince Harald Coast; norw. Prins Harald Kyst)[1] – część wybrzeża Ziemi Królowej Maud w Antarktydzie Wschodniej, między Półwyspem Riiser-Larsena na Wybrzeżu Księżniczki Ragnhildy na zachodzie a zatoką Lützow-Holm Bay i Wybrzeżem Księcia Olafa na wschodzie.

Na wybrzeżu znajduje się japońska stacja badawcza Syowa.

Obszar został nazwany na cześć syna norweskiego następcy tronu Olafa V (1903–1991) – księcia Haralda (ur. 1937)[2].

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Część wybrzeża Ziemi Królowej Maud w Antarktydzie Wschodniej[3]. Rozciąga się pomiędzy Półwyspem Riiser-Larsena na Wybrzeżu Księżniczki Ragnhildy na zachodzie (granica wzdłuż 34°E) a zatoką Lützow-Holm Bay i Wybrzeżem Księcia Olafa na wschodzie (granica wzdłuż 40°E)[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wybrzeże po raz pierwszy dostrzegli z powietrza 4 lutego 1937 roku Viggo Widerøe (1904–2002), Nils Romnaes i Ingrid Christensen (1891–1976) podczas norweskiej wyprawy zorganizowanej w latach 1936–1937 przez norweskiego potentata Larsa Christensena (1884–1965), syna Christena Christensena (1845–1923)[3]. Wyprawa nazwała wybrzeże na cześć syna norweskiego następcy tronu Olafa V (1903–1991) – księcia Haralda[3]. Obszar ten w styczniu 1939 roku proklamowała dla siebie Norwegia[3].

W 1957 roku na Wybrzeżu Księcia Haralda na brzegu zatoki Lützow-Holm Bay stację badawczą wzniosła JaponiaSyowa[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]