Wysokie Litewskie (gmina)

Wysokie Litewskie
	gmina wiejska
	1921–1939
	; Urząd gminy wiejskiej w Wysokiem Litewskim
Państwo	Polska
Województwo	(1919–20: okręg brzeski); (1920–21: okręg poleski); 1921–39: poleskie
Powiat	brzeski
Siedziba	Wysokie Litewskie
Populacja (1921); • liczba ludności	; 2100
Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad	42
	Położenie na mapie Polski w 1939 Wysokie Litewskie
	52°22′12,0000″N 23°22′48,0000″E/52,370000 23,380000

Wysokie Litewskie – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. poleskim (obecnie na pograniczu Polski i Białorusi). Siedzibą gminy było Wysokie Litewskie, które stanowiło odrębną gminę miejską^[3] (2348 mieszk. w 1921 roku^[2]).

W okresie międzywojennym gmina Wysokie Litewskie należała do powiatu brzeskiego w woj. poleskim^[2]. 18 kwietnia 1928 roku do gminy przyłączono część zniesionej gminy Połowce^[4]. 1 kwietnia 1932 roku do gminy Wysokie Litewskie przyłączono wieś Zubacze z gminy Wierzchowice (należącą uprzednio do gminy Połowce)^[5]. 20 kwietnia 1934 roku część obszarów gminy Wysokie Litewskie (3 przedmieścia i dwór majątku Wysokie Litewskie) przyłączono do miasta Wysokie Litewskie^[6].

Niewielka część obszaru dawnej gminy Wysokie Litewskie, składająca się m.in. z miejscowości Tokary, Wilanowo i (od 1932) Zubacze (obok skrawków gmin Wierzchowice, Wołczyn i Miedna) jest jedynym fragmentem woj. poleskiego, który po 1945 roku pozostał w Polsce (przyłączonym do powiatu bielskiego w woj. białostockim)^[7]. W skład terenów tych wchodzi także część obszaru zniesionej w 1928 gminy Połowce, przyłączonej do gmin Wysokie Litewskie i Wierzchowice. Po wojnie obszar gminy Wysokie Litewskie (oprócz ww. fragmentów, które pozostały w Polsce i z których powstała gmina Klukowicze) wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Zobacz też: Gmina Wysokie

Przypisy

↑ Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. poleskiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
↑ ^a ^b ^c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VIII - Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
↑ Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452
↑ Dz.U. z 1932 r. nr 17, poz. 108
↑ Dz.U. z 1934 r. nr 34, poz. 318
↑ Od 1952 tereny te należą do powiatu siemiatyckiego

[1] Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. poleskiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.

[skorowidz-2] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VIII - Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924

[gus-3] Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933

[4] Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452

[5] Dz.U. z 1932 r. nr 17, poz. 108

[6] Dz.U. z 1934 r. nr 34, poz. 318

[7] Od 1952 tereny te należą do powiatu siemiatyckiego

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Przynależność wojewódzka	gubernia słonimska (1795–96) gubernia litewska (1797–1801) gubernia grodzieńska (1801–1915) okręg brzeski pod ZCZW (1919–20) i TZTPiE (1920) okręg poleski (1920–21) woj. poleskie (1921–39)
Gminy miejskie (1919–39)	Brześć nad Bugiem Domaczewo (do ?) Kamieniec Litewski Wysokie Litewskie
Gminy wiejskie (1919–39)	Dmitrowicze (do 1920 → i ← od 1921) Domaczewo Dworce (do 1920 → i ← 1921–28) Kamienica Żyrowiecka Kamieniec Litewski Kosicze Łyszczyce (do 1928) Małoryta Miedna Motykały Ołtusz Połowce (do 1920 → i ← 1921–28) Przyborowo (do 1928) Radwanicze (do 1928) Ratajczyce Turna Wielkoryta Wierzchowice (do 1920 → i ← od 1921) Wojska (do 1928) Wołczyn Wysokie Litewskie Życin (do 1928)