Wytrysk opóźniony
Wytrysk opóźniony, wytrysk późny (łac. eiaculatio retardata) – dysfunkcja seksualna polegająca na pojawieniu się ejakulacji (wytrysku nasienia) po bardzo długim czasie od rozpoczęcia spółkowania (definiowanym jako godzina i więcej).
W warunkach fizjologicznych opóźnienie wytrysku może się pojawiać po wyczerpaniu związanym z dużą liczbą stosunków lub przy działaniu bodźców hamujących wynikających z rozproszenia uwagi. Może się także wiązać z niewielką atrakcyjnością seksualną partnerki/partnera oraz może być wyrazem dysproporcji w budowie narządów płciowych.
Zaburzenie występuje najczęściej z przyczyn psychogennych, nadużywania alkoholu[a] lub stosowania niektórych leków (np. prozac), a także u osób w podeszłym wieku i cierpiących na zaburzenia neurologiczne lub problemy z krążeniem. Opóźnienie wytrysku spotyka się także jako następstwo głębszych urazów i sytuacji konfliktowych oraz w wypadkach istnienia skłonności dewiacyjnych.
Przy różnicowaniu pochodzenia zaburzenia – na tle czynnościowym lub organicznym – może mieć znaczenie jego tempo pojawiania się, stopniowe w chorobach organicznych lub nagłe w zaburzeniach czynnościowych.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ U alkoholików na przyczyny organiczne (zmniejszenie wrażliwości ośrodka ejakulacji w rdzeniu lędźwiowym) mogą nakładać się hamulce czynnościowe związane z konfliktami małżeńskimi oraz urojeniami niewierności seksualnej partnerki.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Lew- Starowicz: Vademecum sztuki miłosnej. Łódź: Wydawnictwo „Cztery strony świata”, 2003, s. 178–179. ISBN 83-89445-00-X.
- Zbigniew Lew- Starowicz: Słownik encyklopedyczny. Miłość i seks. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 1999, s. 298. ISBN 83-87977-17-9.
- Zbigniew Lew-Starowicz, Zygmunt Zdrojewicz, Stanisław Dulko: Leksykon seksuologiczny. Wrocław: Wydawnictwo Continuo, 2002, s. 106. ISBN 83-86682-80-9.
