Przejdź do zawartości

Włodzimierz Gulgowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włodzimierz Gulgowski
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1944
Łódź, Polska

Instrumenty

fortepian
keyboard

Gatunki

jazz, swing, muzyka pop

Zawód

kompozytor
pianista
aranżer

Aktywność

1963-?

Współpracownicy
Al Di Meola
Zbigniew Namysłowski
Michał Urbaniak
Tony Williams
Zespoły
New Orleans Stompers
Kwartet Zbigniewa Namysłowskiego
Made in Sweden
ABBA
Latin Lover

Włodzimierz Gulgowski (także Wlodek Gulgowski, ur. 13 lutego 1944 w Łodzi) – polski pianista jazzowy, kompozytor i aranżer. Studiował w klasie fortepianu w warszawskiej PWSM.

Działalność zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutował jako pianista w amatorskim zespole grającym muzykę swing, a następnie współpracował z New Orleans Stompers. Z zespołem tym brał udział w nagraniach płytowych (listopad 1963). Na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Jazzowej Jazz Jamboree w Warszawie w 1963 roku wystąpił jako pianista Kwartetu Zbigniewa Namysłowskiego (z Czesławem Bartkowskim, Tadeuszem Wójcikiem i Z. Namysłowskim). Z zespołem tym wziął udział w wielu koncertach i nagraniach. W roku 1965 wraz z innymi polskimi muzykami jazzowymi wystąpił w filmie Jazz aus Polen (reż. Janusz Majewski, realizacja Joachim Berendt dla telewizji RFN).

Niedługo później wyemigrował do Szwecji, gdzie zaczął współpracować z czołowymi zespołami jazzowymi Skandynawii i USA. Sporo komponował na potrzeby filmu, telewizji i radia. W wielu nagraniach towarzyszył mu Z. Namysłowski, Gulgowski współpracował też z amerykańskim perkusistą Tonym Williamsem. W 1974 roku Michał Urbaniak zaprosił Gulgowskiego do zrealizowania wspólnych koncertów w USA. Zaowocowało to nie tylko wspólnymi występami, lecz także dwiema płytami długogrającymi.

Gdy wrócił do Szwecji, założył własny zespół, który nazwał Made in Sweden z perkusistą Steve'em Gaddem i kontrabasistą Anthonym Jacksonem. Sam Gulgowski grał na keyboardzie.

Przez pewien czas współpracował z czołowym szwedzkim zespołem popowym ABBA, dla którego pisał aranżacje i z którym współpracował jako instrumentalista w nagraniach. W Norwegii pomagał w aranżacjach utworów grupy Alex z polską wokalistką Aleksandrą Naumik Sandøy.

W roku 1978 rozpoczął współpracę z gitarzystą Alem Di Meolą. Koncertowali wspólnie w wielu krajach Europy, a także w USA.

Wielokrotnie namawiany przez kolegów, by wystąpić w Polsce, odmawiał, ponieważ obawiał się, że władze nie pozwolą mu wrócić do Szwecji. Zdecydował się dopiero w 1981, by wziąć udział w Międzynarodowym Festiwalu Pianistów Jazzowych w Kaliszu. Impreza ta rozpoczęła się 11 grudnia i miała trwać 3 dni. W kolejnym dniu festiwalu wystąpił m.in. Gulgowski (z solowym Tribute to F. CH. – pamięci Fryderyka Chopina). W dniu kolejnym, 13 grudnia, o godzinie 4 nad ranem pianista dowiedział się z radia BBC, że w Polsce wprowadzono właśnie stan wojenny. Swą dawną ojczyznę opuścił dopiero po wielu perypetiach[1].

Później przyjechał do Polski w 1984 na Jazz Jamboree, gdzie zagrał z zespołem Latin Lover (z Hectorem Bingertem, José Pérezem oraz Jorge Sadim).

Wybrana dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1963 EP Brigitte Petry
  • 1965 LP New Orleans Stompers Warszawscy Stompersi
  • LP Home Włodzimierz Gulgowski
  • 1976 LP Soundcheck Włodek Gulgowski

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Cegiełka: Kalisz 1981: przerwany festiwal. [dostęp 2008-08-20]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Gulgowski Włodzimierz, s. 65.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]