Przejdź do zawartości

Włodzimierz Roszczynialski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włodzimierz Roszczynialski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1947
Świecie

Data i miejsce śmierci

23 lipca 2023
Kraków

profesor nauk technicznych
Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska, aerologia, zastosowanie matematyki w finansach i bankowości, zastosowanie matematyki w zarządzaniu, zarządzanie bezpieczeństwem
Alma Mater

Akademia Górniczo-Hutnicza

Doktorat

1974

Habilitacja

1987

Profesura

15 maja 2002

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Włodzimierz Roszczynialski (ur. 23 grudnia 1947 w Świeciu[1], zm. 23 lipca 2023 w Krakowie[2]) – polski inżynier górnictwa, teoretyk zarządzania i menedżer, profesor nauk technicznych, wieloletni rektor Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z wsi Bagniewo[potrzebny przypis]. Był synem Zenona i Anny[2]. W Świeciu ukończył szkołę podstawową i liceum[3]. W 1970 został absolwentem Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1974 uzyskał stopień doktora nauk technicznych na podstawie pracy pt. Depresja cieplna podziemnych kopalń z uwzględnieniem zmian temperatury oraz ilości powietrza, natomiast w 1987 habilitował się. W 1992 został profesorem uczelnianym, natomiast 15 maja 2002 uzyskał tytuł profesora nauk technicznych. W pracy naukowej specjalizował się zakresie górnictwa i geologii inżynierskiej, aerologii oraz zarządzania bezpieczeństwem; w późniejszym czasie zainteresował się takimi tematami, jak zastosowania matematyki w finansach, bankowości i zarządzaniu[1][4].

Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę jako asystent i wykładowca w Katedrze Górnictwa Podziemnego Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii AGH, później również w Wyższej Szkole Biznesu – National Louis University w Nowym Sączu. W 1995 został założycielem Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie, objął funkcję jej rektora, którą pełnił do śmierci. Autor ponad 150 publikacji naukowych z zakresu inżynierii, w tym 18 podręczników akademickich, a także książek dotyczących historii regionu Świecia. Był promotorem co najmniej dwóch przewodów doktorskich oraz kierownikiem projektu badawczego, jak również autorem kilku patentów[1][3].

W latach 80. i 90. był właścicielem i menedżerem w przedsiębiorstwach z branży wyburzeniowej (Spółdzielnia Pracy Nauczycieli Akademickich Optima) oraz instalacji gazowych. Został członkiem zarządu Stowarzyszenia Edukacji Menedżerskiej (SEM) Forum i Fundacji Edukacyjnej Przedsiębiorczości, a także wiceprzewodniczącym Konferencji Uczelni Niepaństwowych[5]. W wyborach w 2011 kandydował do Senatu w okręgu nr 33 z ramienia KWW Unia Prezydentów – Obywatele do Senatu. Zajął ostatnie trzecie miejsce (12,83% głosów)[6].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej, działalności dydaktycznej i społecznej, za zasługi na rzecz popularyzacji nauki w Polsce i na świecie (2012)[7], a także Złotym Krzyżem Zasługi (2003)[8] i wyróżnieniami ministrów edukacji i przemysłu[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Włodzimierz Roszczynialski. historia.agh.edu.pl. [dostęp 2022-04-08].
  2. a b Roszczynialski Włodzimierz. rejestry-notarialne.pl, 2023-09-06. [dostęp 2024-01-18]. (pol.).
  3. a b Stanisław Kaszyński: Rektor znad Wisły. pomorska.pl, 3 grudnia 2004. [dostęp 2022-04-08].
  4. Prof. dr hab. inż. Włodzimierz Roszczynialski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-04-08].
  5. Niech nikt nie przeszkadza edukacji. dziennikpolski24.pl, 3 marca 2009. [dostęp 2022-04-08].
  6. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2022-04-08].
  7. M.P. z 2012 r. poz. 825
  8. M.P. z 2004 r. nr 2, poz. 33

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]