Ypsilon Leonis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ypsilon Leonis
υ Leo
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Lew

Rektascensja

11h 36m 56,931s[1]

Deklinacja

−00° 49′ 25,50″[1]

Paralaksa (π)

0,01797 ± 0,00022[1]

Odległość

181,5 ± 2,2 ly
55,65 ± 0,69 pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

4,30m[1]

Ruch własny (RA)

1,76 ± 0,22 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

43,37 ± 0,16 mas/rok[1]

Prędkość radialna

1,79 ± 0,16 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

żółty olbrzym

Typ widmowy

G9 IIIbFe-0.5[1]

Masa

1,48[2] M

Metaliczność [Fe/H]

−0,18 ± 0,03[3]

Wielkość absolutna

0,57m[3]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

9610[3] pc

Mimośród

0,2332[3]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 91 Leo
2MASS: J11365692-0049259
Bonner Durchmusterung: BD−00 2458
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 437
Boss General Catalogue: GC 15927
Katalog Henry’ego Drapera: HD 100920
Katalog Hipparcosa: HIP 56647
Katalog jasnych gwiazd: HR 4471
SAO Star Catalog: SAO 138298

Ypsilon Leonis (υ Leo) – gwiazda w gwiazdozbiorze Lwa, odległa o około 180 lat świetlnych od Słońca.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Ypsilon Leonis to gwiazda o wielkości obserwowanej 4,7m, a zatem widoczna gołym okiem[1]. Jest to żółty olbrzym, gwiazda należąca do typu widmowego G9[1]. Ma masę ok. 1,48 masy Słońca[2].

Układ planetarny[edytuj | edytuj kod]

Ypsilon Leonis ma jedną znaną planetę, odkrytą w 2021 roku dzięki pomiarom wahań prędkości radialnej gwiazdy. To gazowy olbrzym o masie minimalnej równej około połowy masy Jowisza, który krąży po ekscentrycznej orbicie, z okresem obiegu 385 dni[2].

Towarzysz Masa minimalna Okres orbitalny
[ d ]
Półoś wielka
[ au ]
Ekscentryczność
b[4][2] 0,51 +0,06−0,25 MJ 385,2 +2,8−1,3 1,18 +0,07−0,05 0,320 +0,134−0,218

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Ypsilon Leonis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d Huan-Yu Teng i inni, Regular radial velocity variations in nine G- and K-type giant stars: Eight planets and one planet candidate, „Publications of the Astronomical Society of Japan”, 74 (1), 2022, s. 92–127, DOI10.1093/pasj/psab112, arXiv:2112.07169 (ang.).
  3. a b c d Anderson E., Francis C.: HIP 56647. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2022-06-28]. (ang.).
  4. ups Leo b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)