Zachorzów
Wygląd
Na mapach: 51°20′43″N 20°10′42″E/51,345278 20,178333
wieś | |
Fragment wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
44 |
Kod pocztowy |
26-332[2] |
Tablice rejestracyjne |
EOP |
SIMC |
0552165 |
Położenie na mapie gminy Sławno | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu opoczyńskiego | |
51°20′43″N 20°10′42″E/51,345278 20,178333[1] |
Zachorzów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Sławno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Urodził się tutaj bł. o. Henryk Krzysztofik.
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Michała Archanioła[3].
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0552219 | Dęborzyczka | część wsi |
0552171 | Góry | część wsi |
0552188 | Kolonijka | część wsi |
0552194 | Stara Wieś | część wsi |
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[6] na listę zabytków wpisany jest obiekt:
- kaplica pw. św. Michała Archanioła (dec.: św. Izydora), drewniana, 1875, nr rej.: 782 z 30.05.1972
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 155252
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1577 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zachorzów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 215 .