Przejdź do zawartości

Zadoroże (obwód witebski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zadoroże
Задарожжа
Ilustracja
Kościół parafialny NMP Łaskawej w Zadorożu
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Plissa

Populacja (2009)
• liczba ludności


6

Nr kierunkowy

+375 2156

Kod pocztowy

211806

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zadoroże”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Zadoroże”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Zadoroże”
Ziemia55°15′57″N 27°58′09″E/55,265833 27,969167

Zadoroże (biał. Задарожжа, Zadarożża; ros. Задорожье, Zadorożje) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, 27 km na północny wschód od Głębokiego. Leży w sielsowiecie Plissa.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z czasów wojen inflanckich. W 1744 roku parafia w Zadorożu leżała w dekanacie połockim diecezji wileńskiej[1].

W 1870 roku wieś leżała w wołoście Plisa, w powiecie dziśnieńskim guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w granicach II Rzeczypospolitej w gminie wiejskiej Plisa, w powiecie dziśnieńskim, w województwie wileńskim.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 102 osoby, 59 było wyznania rzymskokatolickiego, 9 prawosławnego a 34 staroobrzedowego. Jednocześnie 71 mieszkańców zadeklarowało polską a 31 białoruską przynależność narodową. Było tu 15 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 wyszczególniono wieś i osadę. Wieś w 16 domach zamieszkiwało 99 osób, a osadę w 3 domach 16 osób[3].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką, w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

Cmentarz żołnierzy polskich

Na cmentarzu znajduje się kwatera polskich żołnierzy poległych w wojnie polsko-bolszewickiej. W sześciu zbiorowych mogiłach pochowano ponad 140 żołnierzy Wojska Polskiego. Spoczywają tu m.in. żołnierze 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej poległych pod Plisą oraz żołnierze 39 Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich[4]. Polegli oni w bitwie, która została stoczona pod Zadorożem w dniach 4–6 lipca 1920 roku. Nagrobki odnowiono w latach 2017–2018 z funduszy MKiDN[4][5][6].

Parafia rzymskokatolicka

[edytuj | edytuj kod]

Mieszkańcy wyznania rzymskokatolickiego podlegają parafii Najświętszej Maryi Panny Łaskawej w Zadorożu. Obecny kościół parafialny wzniesiony został w 1910 roku w stylu neogotyckim.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Spis parafii diecezji wileńskiej z 1744 roku. 2011-02-20. [dostęp 2016-10-02].
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 67.
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 23.
  4. a b [OSR] Cmentarze i pomniki walk o utrwalenie granic (1918-21r.) : Zadoroże (Задорожье) [online], www.rowery.olsztyn.pl [dostęp 2020-05-04].
  5. FpPnW, Prace konserwatorskie na pięciu polskich cmentarzach wojennych na Białorusi – Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" [online] [dostęp 2020-05-04] (pol.).
  6. MKiDN: dokończenie remontów polskich cmentarzy na Białorusi - wiosną 2018 r. [online], dzieje.pl [dostęp 2020-05-04] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]