Zbigniew Kapuściński

Zbigniew Kapuściński
	porucznik pilot
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1904 ; Kordos
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego
Jednostki	3 pułk lotniczy
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zbigniew Feliks Kapuściński herbu Odrowąż (ur. 17 grudnia 1904 roku w Kordosie, zm. wiosną 1940 roku w Katyniu) – doktor chemii, porucznik rezerwy pilot Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się 17 grudnia 1904 w wielkopolskim majątku Kordos (w okresie II RP na obszarze powiatu witkowskiego, obecnie okolica Ostrowitego Prymasowskiego) jako syn Władysława i Albertyny z domu Szudzińska. Jego braćmi byli Stefan (ur. 1900, prawnik, komornik sądowy)^[1] i Janusz (1898–1998, podpułkownik)^[2].

Ukończył gimnazjum w Trzemesznie^[3]. Podczas studiów w Poznaniu był członkiem korporacji akademickiej „Chrobria”^[4]. Absolwent Uniwersytetu Poznańskiego z 1929. W 1932 uzyskał tytuł doktora chemii. Prowadził zajęcia z chemii analitycznej i jakościowej dla studentów farmacji Uniwersytetu Poznańskiego (późniejszy Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu)^[5].

Był współorganizatorem Poznańskiego Aeroklubu Akademickiego w 1928 i Aeroklubu Poznańskiego w 1931. Był jednym z pierwszych pilotów samolotowych wyszkolonych w 1929. Brał udział w wielu zawodach i konkursach lotniczych, zdobywając nagrody.

Został starszym asystentem w Zakładzie Technologii Organicznych Politechniki Warszawskiej. Równolegle od września 1935 został zatrudniony jako referendarz kontraktowy w Dziale Badań Pirotechnicznych w ramach Laboratorium Pirotechnicznego Instytutu Technicznego Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych, działającego w Zakładach Amunicyjnych „Pocisk” w Rembertowie^[6]. Po przeprowadzce z Poznania do Warszawy, działał w Aeroklubie Warszawskiim, gdzie m.in. uczył pilotażu lotniczego swojego kolegę z pracy, Tadeusza Urbańskiego^[7].

Został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy w korpusie oficerów aeronautyki ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 45. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki (od 1937 korpus oficerów lotnictwa)^[8].

Po wybuchu II wojny światowej 1939 w okresie kampanii wrześniowej był zmobilizowany jako porucznik rezerwy do 3 pułku lotniczego. Po agresji ZSRR na Polskę został aresztowany przez Sowietów i przewieziony do obozu w Kozielsku. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, gdzie w 1943 jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemców^[9].

Jego żoną była Irena z domu Przyłuska, z którą miał córki Elżbietę i Grażynę.

W rembertowskim laboratorium pracował doc. dr Tadeusz Tucholski, także zamordowany w Katyniu w 1940^[10].

Upamiętnienie

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia kapitana^[11]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[12].

W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia” został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Zbigniewa Kapuścińskiego przy Zespole Szkół im. ks. mjr. Ignacego Skorupki w Ossowie.

Zobacz też

Przypisy

↑ Przedwojenni Chrobracy. chrobria.org. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 lutego 2015)].
↑ Groby żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Cmentarzu Weteranów "Field of Honor" w Pointe Claire, QC. biblioteka.info. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 września 2015)].
↑ Mogilno, Strzelno, Trzemeszno, Padniewo, Kwieciszewo, Katyń, NKWD. Lista katyńska. palukitv.pl, 9 września 2011. [dostęp 2015-01-11].
↑ Archiwum korporacyjne. Chrobria. archiwumkorporacyjne.pl. [dostęp 2015-01-11].
↑ Pracownicy naukowi Wydziału Lekarskiego i Oddziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Poznańskiego zamordowani w Katyniu, Charkowie i Miednoje w 1940 r.. kzhnm.ump.edu.pl. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 kwietnia 2015)].
↑ Tadeusz Urbański. Zapiski do autobiografii naukowej. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, s. 14, Nr 29 z 1984.
↑ Tadeusz Urbański. Zapiski do autobiografii naukowej. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, s. 15, Nr 29 z 1984.
↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 555.
↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 75. ISBN 83-7001-294-9.
↑ Tadeusz Urbański. Zapiski do autobiografii naukowej. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, s. 17, Nr 29 z 1984.
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. policja.pl. [dostęp 2015-01-11].

Bibliografia

Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 250. [dostęp 2015-01-11].
Zbigniew Kapuściński. aeroklub.poznan.pl. [dostęp 2015-01-11].
Rodzina Kapuścińskich. dawnyrembertow.pl. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].

[1] Przedwojenni Chrobracy. chrobria.org. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 lutego 2015)].

[2] Groby żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Cmentarzu Weteranów "Field of Honor" w Pointe Claire, QC. biblioteka.info. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 września 2015)].

[3] Mogilno, Strzelno, Trzemeszno, Padniewo, Kwieciszewo, Katyń, NKWD. Lista katyńska. palukitv.pl, 9 września 2011. [dostęp 2015-01-11].

[4] Archiwum korporacyjne. Chrobria. archiwumkorporacyjne.pl. [dostęp 2015-01-11].

[5] Pracownicy naukowi Wydziału Lekarskiego i Oddziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Poznańskiego zamordowani w Katyniu, Charkowie i Miednoje w 1940 r.. kzhnm.ump.edu.pl. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 kwietnia 2015)].

[6] Tadeusz Urbański. Zapiski do autobiografii naukowej. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, s. 14, Nr 29 z 1984.

[7] Tadeusz Urbański. Zapiski do autobiografii naukowej. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, s. 15, Nr 29 z 1984.

[CITEREFRybkaStepan2004555-8] Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 555.

[9] Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 75. ISBN 83-7001-294-9.

[10] Tadeusz Urbański. Zapiski do autobiografii naukowej. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, s. 17, Nr 29 z 1984.

[11] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[12] LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. policja.pl. [dostęp 2015-01-11].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]