Przejdź do zawartości

Zbigniew Osuchowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Zygmunt Osuchowski
Ilustracja
kapitan obserwator kapitan obserwator
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1909
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 października 1944
Kirchhellen

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

62 eskadra liniowa
dywizjon 300

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Polowa Odznaka Obserwatora
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Medal Lotniczy (trzykrotnie)

Zbigniew Zygmunt Osuchowski (ur. 22 stycznia 1909 w Warszawie, zm. 14 października 1944 w Kirchhellen) – kapitan obserwator, żołnierz Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, kawaler Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Kazimierza i Wandy z domu Maciejewskiej. Ukończył Szkołę Podchorążych Lotnictwa z 54. lokatą i 15 sierpnia 1929 r. otrzymał promocję na stropień podporucznika obserwatora. Został przydzielony do 6 pułku lotniczego, w którym służył w 62 eskadrze liniowej. W 1933 roku został mianowany porucznikiem. 21 sierpnia 1934 r. brał udział w grupowym przelocie nocnym z Poznania do Lwowa w załodze z kpr. pil. Mieczysław Halicki. Z powodu braku paliwa załoga była zmuszona do skoku ze spadochronem[1]. W 1934 r. został skierowany na studia w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego i Politechnice Warszawskiej, które ukończył w czerwcu 1938 roku. Następnie został skierowany w roli instruktora do Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1, gdzie służył do sierpnia 1939 r.[2]

W czasie kampanii wrześniowej dowodził I plutonem eskadry ćwiczebnej obserwatorów SPL-Dęblin i wykonywał loty rozpoznawcze dla dowódcy obrony Łucka[3]. Do jego plutonu przyłączyło się kilku lotników czechosłowackich, m.in. plut. pil. Josef František[4]. 20 września jego pluton został przydzielony do Grupy operacyjnej dowodzonej przez płk. Stefana Hanka-Kulesza. 22 września pluton przekroczył granicę z Rumunią[5].

Przedostał się do Francji, a następnie do Wielkiej Brytanii gdzie wstąpił do Polskich Sił Powietrznych i otrzymał numer służbowy RAF P-0266. Następnie, m.in. w 18 Operational Training Unit, przeszedł przeszkolenie na sprzęcie brytyjskim i został przydzielony do dywizjonu bombowego 300 jako nawigator. Po odbyciu tury bojowej i odpoczynku zgłosił się ponownie do latania[6]. Zginął 14 października 1944 r. podczas nalotu na Duisburg. Jego Avro Lancaster Mk. I (BH-R\NF959) został zestrzelony przez artylerię przeciwlotniczą nad Kirchhellen[7]. Został pochowany na cmentarzu żołnierzy brytyjskich w Kleve Reichswald Forest, działka 20, rząd E grób 14[8].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Za swą służbę otrzymał odznaczenia[9]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pawlak 1989 ↓, s. 355.
  2. Skrzydlata Polska 1975 ↓, s. 7.
  3. Pawlak 1991 ↓, s. 454.
  4. Pawlak 1991 ↓, s. 491.
  5. Pawlak 1991 ↓, s. 456.
  6. Krzystek 2012 ↓, s. 82.
  7. Jaśkiewicz 2018 ↓, s. 205.
  8. Zbigniew Zygmunt Osuchowski. Niebieska eskadra - groby, cmentarze, pomniki, miejsca pamięci polskich lotników. [dostęp 2023-01-31]. (pol.).
  9. Osuchowski Zbigniew Zygmunt. Personel Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii 1940-1947. [dostęp 2023-01-31]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]