Zbigniew Zembaty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Zembaty
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1955
Opole

prof. dr hab. inż. nauk technicznych
Specjalność: dynamika budowli, drgania stochastyczne, inżynieria sejsmiczna, geofizyka inżynierska
Alma Mater

Politechnika Opolska

Doktorat

1987
Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu

Habilitacja

1998
Politechnika Wrocławska

Profesura

25 września 2009

Nauczyciel akademicki
Dziekan
Okres spraw.

od 2016

Poprzednik

prof. Stefania Grzeszczyk

Prodziekan
Okres spraw.

2005–2016

Zbigniew Jan Zembaty (ur. 25 sierpnia 1955 w Opolu) – polski inżynier budownictwa, naukowiec, specjalizujący się w inżynierii sejsmicznej, mechanice budowli, metodach stochastycznych; nauczyciel akademicki związany z Politechniką Opolską.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1955 roku w Opolu, z którym związał całe swoje życie zawodowe i prywatne. Ukończył tu kolejno szkołę podstawową i średnią, a następnie podjął studia na kierunku budownictwo lądowe w Wyższej Szkole Inżynieryjnej, które ukończył w 1980 roku, uzyskując dyplomy magistra inżyniera. Następnie podjął pracę naukowo-dydaktyczną na swojej macierzystej uczelni, uzyskując na niej w 1987 roku stopień naukowy doktora nauk technicznych w 1987 roku[1]. W 1998 roku Rada Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej nadała mu stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie budownictwa na podstawie rozprawy naukowej pt. Efekty propagacji fal w drganiach budowli przy losowym wymuszeniu kinematycznym - cykl publikacji[2]. W 2009 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych[3]. W latach 2005-2016 pełnił funkcję prodziekana do spraw nauki WBiA, a w latach 2016-2020 – dziekana[4]. Kieruje Katedrą Mechaniki, Konstrukcji Budowlanych i Inżynierskich na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Opolskiej[5][od kiedy?].

Specjalizuje się w dynamice budowli, drganiach stochastycznych i inżynierii sejsmicznej oraz geofizyce inżynierskiej. W ostatnich latach aktywnie zajmuje się problematyką dynamicznej diagnostyki konstrukcji oraz efektami rotacyjnymi w geofizyce(inne języki) a także pomiarami rotacji w inżynierii lądowej i geofizyce.

Opublikował około 80 artykułów oraz 2 książki. Ponadto jest wykładowcą na studiach doktoranckich na Uniwersytecie w Trydencie we Włoszech oraz w Technion, w izraelskiej Hajifie[1]. Jest członkiem licznych towarzystw i organizacji naukowych, w tym Międzynarodowej Grupy ds. Efektów rotacyjnych w Inżynierii i Sejsmologii[6].

W 2000 otrzymał nagrodę im. prof. Stefana Bryły[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wiadomości Uczelniane Politechniki Opolskiej nr 13 (176), czerwiec 2008, s. 19.
  2. Efekty propagacji fal w drganiach budowli przy losowym wymuszeniu kinematycznym - cykl publikacji w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-04-13].
  3. M.P. z 2009 r. nr 68, poz. 874
  4. Wydział Budownictwa i Architektury - Poczet dziekanów [online].
  5. Wydział Budownictwa i Architektury - Katedra Mechaniki, Konstrukcji Budowlanych i Inżynierskich [online] [dostęp 2021-06-18].
  6. Contact Information [online], Rotational Seismology [dostęp 2021-03-05] (ang.).
  7. Medal im. prof. Bryły i prof. Żenczykowskiego. zgpzitb.org.pl. [dostęp 2024-02-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]