Zdzisław Langhamer
| 2 zwycięstwa | |
 kapitan pilot
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.svg){kind=small}
Zdzisław Roman Langhamer (ur. 6 lutego 1918 we Lwowie, zm. 26 lutego 1984 w Glastonbury) – kapitan pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent XII Promocji Szkoły Podchorążych Lotnictwa – 1939 r. pilot, lokata-30[1]. Po ukończeniu SPL w 1939 r. przydzielony do 142 eskadry myśliwskiej 4 pułku lotniczego w Toruniu. Z eskadrą tą odbył wojnę obronną 1939 r. w składzie Lotnictwa Armii Pomorze[2].
Po kampanii wrześniowej z 1939 przez Rumunię przedostał się do Francji i rozpoczął szkolenie w formujących się polskich jednostkach lotniczych.
Po klęsce francuskiej dotarł do Wielkiej Brytanii, gdzie przybył 27 czerwca 1940 roku. Wcielony do polskiego lotnictwa, otrzymał numer służbowy RAF P-0694[3]. Od dnia 19 września 1940 do 1 kwietnia 1942 roku, latał bojowo w 306 dywizjonie myśliwskim Toruńskim. W przerwie operacyjnej od kwietnia 1942 do października 1942 r. instruktor pilotażu w 58 OTU. W dniu 18 września 1942 roku, wrócił do latania operacyjnego w 306 dywizjonie myśliwskim.
31 grudnia 1942 roku wziął udział w operacji Rodeo 140 i zestrzelił Fw-190, który okazał się 501 samolotem zestrzelonym przez polskich lotników w Wielkiej Brytanii[4]. 11 lutego 1943 roku, został dowódcą eskadry w 306 dywizjonie myśliwskim. W lutym 1944 roku zakończył latanie bojowe, przeniesiono go do Polskiej Bazy Lotniczej w Blackpool.
Absolwent V kursu Wyższej Szkoły Lotniczej (3 kwietnia-27 listopada 1944), a później oficer do zleceń w Dowództwie PSP (październik 1944-kwiecień 1946). Służbę zakończył w stopniu kapitana. Zaliczono mu dwz zycięstwa pewne oraz 3 uszkodzenia, co dało mu 147 pozycję na liście Bajana[5].
Po wojnie zamieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł w 1984 roku, w Glastonbury. Pochowany został w West Pennard w Wielkiej Brytanii[3][6].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Medal Lotniczy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ XII promocja Szkoły Podchorążych Lotnictwa - 1939 r.. www.polishairforce.pl. [dostęp 2019-02-19].
- ↑ 141 Eskadra Myśliwska. [dostęp 2019-02-19].
- ↑ a b Langhamer Zdzisław Roman. [dostęp 2019-02-19].
- ↑ THE POLISH AIR FORCE IN BRITAIN, 1940-1947. [dostęp 2019-02-19].
- ↑ "Lista Bajana". [dostęp 2019-02-19].
- ↑ Zdzisław Langhamer. www.niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2019-02-19].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pawlak Jerzy – Absolwenci Szkoły Orląt 1925-1939. Warszawa 2002, ISBN 83-87992-22-4,
- Król Wacław – Polskie dywizjony lotnicze w Wielkiej Brytanii, 1940-1945, Warszawa 1990, ISBN 83-11-07695-2
- Wojskowy przegląd historyczny – Tom 33