Przejdź do zawartości

Zespół klasztorny urszulanek w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zespół klasztorny urszulanek
nr rej. A-681, A-235/M z 20 grudnia 1985[1]
Ilustracja
Budynek konwentu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków
ul. Starowiślna 3–5,7,9

Kościół

Kościół katolicki

Właściciel

Urszulanki Unii Rzymskiej

Prowincja

Polska

Klauzura

nie

Typ zakonu

żeński

Obiekty sakralne
Kaplica

Świętej Rodziny

Styl

historyzm

Materiał budowlany

kamień

Data budowy

1875, 1931

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zespół klasztorny urszulanek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Zespół klasztorny urszulanek”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Zespół klasztorny urszulanek”
Ziemia50°03′31″N 19°56′36″E/50,058556 19,943250

Zespół klasztorny urszulanek – zespół budynków sakralnych i użytkowych będący w posiadaniu sióstr urszulanek w Krakowie przy ul. Starowiślnej 3–5,7,9.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Siostry urszulanki pojawiły się w Krakowie w II połowie XIX w., dokąd przybyły z Poznania w związku z prowadzoną przez władze pruskie polityką Kulturkampfu. W 1875 r. powstał pierwszy budynek krakowskiego konwentu urszulanek – wzniesiona w trybie rotacyjnej pracy ochotniczej kamienica w stylu historyzmu z wewnętrzną kaplicą pod wezwaniem Świętej Rodziny. Nowy budynek wpasowano w zabudowę ulicy Starowiślnej. 1 września tego roku urszulanki otworzyły szkołę pensjonatową, przekształconą w 1910 r. w państwowe gimnazjum. Od 1905 r. przy szkole funkcjonowała bursa dla jej słuchaczek pochodzących spoza Krakowa.

Po zawiązaniu unii pomiędzy autonomicznymi klasztorami urszulanek, w 1919 r. krakowski konwent stał się siedzibą zarządu generalnego Unii Urszulanek Polskich. W okresie międzywojennym siostry prowadziły szkołę podstawową, gimnazjum i liceum. Celem pozyskania nowych pomieszczeń dla rozrastającego się zespołu szkolnego, w 1931 r. wybudowano nowy budynek z w pełni wyposażonymi pomieszczeniami dydaktycznymi, niewidoczny od strony ulicy Starowiślnej.

W okresie okupacji zlikwidowana została szkoła średnia, ale siostry urszulanki zachowały zwierzchnictwo nad szkołą podstawową i otworzyły przedszkole. W konwencie znalazło schronienie kilkadziesiąt polskich sierot wysiedlonych przez Niemców z terenów przyłączonych bezpośrednio do III Rzeszy. Siostry były aktywnie zaangażowane w prowadzenie tajnego nauczania, ryzykując wolnością i życiem. Mimo tych zasług, wkrótce po zakończeniu wojny władze komunistyczne przystąpiły do etapowej likwidacji szkół. W 1961 r. przedszkole zostało upaństwowione, a większość pomieszczeń konwentu przeznaczono na państwowy dom studencki lub pomieszczenia dydaktyczne dla Wyższej Szkoły Teatralnej i Muzycznej.

Po transformacji ustrojowej w Polsce siostry urszulanki stopniowo odzyskiwały utracony teren. W 1991 r. zwrócono im przedszkole, a w 1994 r. szkołę podstawową. Wkrótce potem na terenie konwentu znów otworzono bursę dla krakowskich studentek.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Źródła

[edytuj | edytuj kod]