Zieleń brylantowa
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C27H34N2O4S | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
482,63 g/mol | ||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||
Podobne związki |
Zieleń brylantowa – organiczny związek chemiczny z grupy barwników trifenylometanowych (anilinowych), podobny do zieleni malachitowej, od której różni się obecnością grup etylowych zamiast metylowych przy atomach azotu oraz anionem wodorosiarczanowym, HSO−
4 (zieleń malachitowa zawiera anion chlorkowy, Cl−
).
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]W medycynie zieleń brylantowa, podobnie jak fiolet gencjanowy, jest stosowana w lecznictwie (w Polsce obecnie bardzo rzadko, ze względu na trudną dostępność) jako środek antyseptyczny do dezynfekcji skóry i ran, w roztworach wodnych i spirytusowych o stężeniu 1–2%, rzadziej jako maść i w innych postaciach leku recepturowego. Znana pod nazwą farmaceutyczną viride nitens. W krajach byłego ZSRR powszechnie używana jako środek odkażający potocznie nazywany „zielonką” (ros. зелёнка). Jest składową środka opatrunkowego – lakieru Nowikowa.
Ponadto może być używana do barwienia wełny i jedwabiu.
-
Rosyjska зелёнка.
-
Zastosowanie „zielonki” w leczeniu ospy w Rosji.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Kubikowski , Wojciech Kostowski , Farmakologia. Podstawy farmakoterapii, Państwowe Zakłady Wydawnictw Lekarskich, 1979 .
- Poradnik Terapeutyczny, Piotr Kubikowski (red.), wyd. 2, Państwowe Zakłady Wydawnictw Lekarskich, 1969 .
- Poradnik Terapeutyczny, Piotr Kubikowski (red.), wyd. 3, Państwowe Zakłady Wydawnictw Lekarskich, 1975 .