Ziemiozorek jasnoparafizowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ziemiozorek jasnoparafizowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Geoglossomycetes

Rząd

Geoglossales

Rodzina

Geoglossaceae

Rodzaj

ziemiozorek

Gatunek

ziemiozorek jasnoparafizowy

Nazwa systematyczna
Geoglossum fallax E.J. Durand
Annls. mycol. 6(5): 428 (1908)

Ziemiozorek jasnoparafizowy (Geoglossum fallax E.J. Durand) – gatunek grzybów z monotypowej rodziny Geoglossaceae[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Geoglossum, Geoglossaceae, Geoglossales, Incertae sedis, Geoglossomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Gatunek ten opisał Elias Judah Durand w 1908 r. Synonimy:

  • Geoglossum fallax var. proximum (S. Imai & Minakata) S. Imai 1941
  • Geoglossum fallax var. subpumilum (S. Imai) S. Imai 1941
  • Geoglossum proximum S. Imai & Minakata 1932
  • Geoglossum proximum S. Imai & Minakata 1934
  • Geoglossum subpumilum S. Imai 1934
  • Geoglossum subpumilum S. Imai 1934[2].

Polską nazwę zarekomendowała Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów[3]. Nie jest tłumaczeniem nazwy naukowej. Nazwa rodzajowa Geoglossum pochodzi od słowa geo oznaczającego ziemię i glossum oznaczającego język. Nazwa gatunkowa fallax oznacza zwodniczy[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocnik

Wysmukły, maczugowaty, czarniawy, o wysokości 2–7 cm składający się z płodnej główki i sterylnego trzonu. Ciemnobrązowa główka stanowi 1/3 część wysokości, ma grubość 2–6 mm, jest bocznie spłaszczona i często podłużnie rowkowana. Jej powierzchnia jest delikatnie kutnerowata z powodu wystających worków. Cylindryczny trzon ma średnicę 1–2 mm, u nasady jest czarniawy i pełny, pod główką pusty, jasnobrązowy[4].

Cechy mikroskopowe

Worki cylindryczne, 150–200 × 8–20 µm, dość grubościenne z 8 zarodnikami ułożonymi równolegle. Askospory cylindryczne, wydłużone lub wąsko wrzecionowate ze zwężonymi końcami, gładkie, 55–90 × 4–6 µm z wieloma przegrodami (do 13), początkowo szkliste, w stanie dojrzałym brązowe. Wysyp zarodników jasnobrązowy. Parafizy często występujące w oddzielnych skupiskach, nitkowate, o średnicy 3–4 µm, wystające ponad worki, często mocno zakrzywione lub zwinięte na wierzchołku, szkliste do bladobrązowych, bez wyraźnych przegród. Ich komórki wierzchołkowe są maczugowate lub jajowate i składają się z łańcucha jajowatych komórek o średnicy 4–6 µm[4].

Gatunki podobne

Od innych gatunków ziemiozorków odróżnić go można tylko po cechach mikroskopowych. Próchnilec maczugowaty (Xylaria polymorpha) nie jest podłużnie spłaszczony, jest bardziej krępy i rozwija się na próchniejącym drewnie. Włosojęzyk szorstki (Trichoglossum hirsutum) ma wyraźniejszy i drobno owłosiony trzon[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Ziemiozorek jasnoparafizowy występuje na niektórych wyspach i wszystkich kontynentach, znaleziono go nawet na Antarktydzie[5]. W Polsce po raz pierwszy jego stanowisko podano w 2002 r.[6], w późniejszych latach znaleziono jeszcze inne stanowiska tego gatunku[7]. Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów[8]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R– gatunek rzadki, który zapewne w najbliższej przyszłości przesunie się do kategorii zagrożonych wymarciem, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[9].

Grzyb naziemny[6] występujący na nieużytkowanych terenach trawiastych[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2023-02-21] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-02-21] (ang.).
  3. Rekomendacja nr 1/2021 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online], Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów, 21 lutego 2021.
  4. a b c d e Geoglossum fallax E. J. Durand – Deceptive Earthtongue [online], First Nature [dostęp 2023-02-12].
  5. Występowanie Geoglossum fallax na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-02-21].
  6. a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
  7. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-01-21].
  8. Aktualne stanowiska ziemiozorka jasnoparafizowego w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-02-21].
  9. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.