Zofia Bohdanowiczowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Bohdanowiczowa
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1898
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 października 1965
Toronto

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Wileński

Dziedzina sztuki

proza, poezja

Ważne dzieła
  • Droga do Daugiel
  • Gwiazdy i kamienie
  • Przeciwiając się świerszczom

Zofia Bohdanowiczowa (ur. 30 kwietnia 1898 w Warszawie, zm. 13 października 1965 w Toronto) – polska poetka, prozaik, autorka utworów dla dzieci i młodzieży.

Studiowała na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Jako poetka debiutowała w 1921 na łamach lwowskiego pisma „Wiek Nowy”. W 1938 ogłosiła powieść Droga do Daugiel, nagrodzoną przez oficynę wydawniczą Księgarnia św. Wojciecha. W latach 1939–1943 przebywała w Rumunii, Jugosławii, Włoszech i Francji. W 1943 osiedliła się w Wielkiej Brytanii, od 1950–1960 zamieszkała w polskim osiedlu w miejscowości Penrhos w Walii[1], w 1960 wyjechała do Kanady.

Była laureatką Nagrody im. Anny Godlewskiej.

Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]

Proza
  • 1936 Wschodni wiatr • Opowieść wileńska, Wilno (impr. Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej, Bydgoszcz 1997)
  • 1938 Droga do Daugiel, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań
  • 1960 Gwiazdy i kamienie, Katolicki Ośrodek Wydawniczy "Veritas", Londyn
Poezja
Przekłady
  • 1966 Rapsody litewskie • Maryjo, ratuj nas, Towarzystwo Polsko-Litewskie im. Adama Mickiewicza w Wielkiej Brytanii, Londyn (impr. Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza - Oddział Białostocki: Zakład Teorii i Antropologii Literatury w Instytucie Filologii Polskiej, 1994)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dobrosława Platt: Koniec Soplicowa w Walii. Penrhos. tydzien.co.uk, 15 marca 2020. [dostęp 2023-01-14]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]