Zofia Leszczyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Leszczyńska
Zofia Hora
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1926
Tarnów

Data śmierci

20 października 2016

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Armii Krajowej Medal Komisji Edukacji Narodowej Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976-2016)
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”

Zofia Leszczyńska, z domu Hora (ur. 2 kwietnia 1926 w Tarnowie, zm. 20 października 2016) – polska historyk, archiwistka, oficer Armii Krajowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 2 kwietnia 1926 w Tarnowie[1][2]. Była córką Marii i Władysława Hora[2][1].

Podczas II wojny światowej działała w Armii Krajowej w Obwodzie Puławy, rejon 10[2][1]. Mianowana na stopień podporucznika AK[2][1].

Po wojnie ukończyła szkołę średnią w Lublinie i podjęła studia historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończyła w 1952 z tytułem magistra filozofii w zakresie historii[1][2]. Jeszcze podczas studiów na początku 1948 podjęła pracę w Państwowym Muzeum na Majdanku[3]. Od 1950 kierowała Działem Dokumentacji, później przekształconym w Dział Archiwum Państwowego Muzeum na Majdanku, którego była kierownikiem do 1983[1][3][2]. Publikowała prace w zakresie historii obozu na Majdanku[2]. Jej artykuły ukazywały się w periodyku „Zeszyty Majdanka[2]. W 1983 przeszła na emeryturę[2]. Od tego czasu zajmowała się także badaniem komunistycznego systemu wojskowego wymiaru sprawiedliwości w PRL i represjami wobec działaczy niepodległościowych od 1944 do 1956[2]. Czyniła starania na rzecz upamiętnienia ofiar zbrodni komunistycznych[3]. Była inicjatorką ustanowienia na kaplicy przy ul. Unickiej w Lublinie ok. 280 tablic upamiętniających ofiary zbrodni totalitarnych z lat 1944–1956[1].

Zmarła 20 października 2016[2][1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Kronika obozu na Majdanku (1980)[2]
  • Lubelski panteon żołnierzy wyklętych (1991, współautorka)[4]
  • Obwieszczenia śmierci w dystrykcie Lubelskim (1994)[5]
  • Straceni na Zamku Lubelskim. Dokumenty procesu 11 żołnierzy AK (kwiecień 1945) (1995)[2]
  • Transport więźniów chorych i kalek przeniesionych z obozu koncentracyjnego Dachau na Majdanek 7 stycznia 1944 roku (w: „Zeszyty Majdanka” T. 20/1999)[6]
  • „Ginę za to, co człowiek najgłębiej ukochać może”. Skazani na karę śmierci przez sądy wojskowe na Zamku Lubelskim (1944–1945) (t. I 1998, t. II 2003)[2]
  • Kobiety Lubelszczyzny represjonowane w latach 1944–1956 (t. I 2002, współautorka)[2]
  • Prokuratorzy i sędziowie lubelskich sądów wojskowych 1944–1955 (2006)[7]
  • Grypsy z Zamku Lubelskiego 1939–1944 (2015)[8]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m Zofia Leszczyńska (1926–2016). majdanek.eu. [dostęp 2019-04-12].
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Odeszła Zofia Leszczyńska, Kustosz Pamięci Narodowej. ipn.gov.pl. [dostęp 2019-04-12].
  3. a b c d e f g Zofia Leszczyńska (1926–2016). majdanek.eu, 2016-10-21. [dostęp 2019-04-12].
  4. Lubelski panteon żołnierzy wyklętych. worldcat.org. [dostęp 2019-04-12].
  5. Obwieszczenia śmierci w dystrykcie Lubelskim. worldcat.org. [dostęp 2019-04-12].
  6. Transport więźniów chorych i kalek przeniesionych z obozu koncentracyjnego Dachau na Majdanek 7 stycznia 1944 roku. worldcat.org. [dostęp 2019-04-12].
  7. Prokuratorzy i sędziowie lubelskich sądów wojskowych 1944-1955. worldcat.org. [dostęp 2019-04-12].
  8. Grypsy z Zamku Lubelskiego 1939-1944. worldcat.org. [dostęp 2019-04-12].
  9. M.P. z 2007 r. nr 57, poz. 642.