Zosima (Sidorowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zosima (Sidorowski)
Зосима (Сидоровский)
Zosima
Aleksandr Sidorowski
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data i miejsce urodzenia

1876
gubernia archangielska

Data i miejsce śmierci

po 1926
nieznane

Biskup archangielski
Okres sprawowania

po 1925

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny, następnie Żywa Cerkiew

Śluby zakonne

20 listopada 1899

Prezbiterat

przed 1902

Chirotonia biskupia

10 sierpnia 1914

Zosima, imię świeckie: Aleksandr Aleksandrowicz Sidorowski (ur. 1876 w guberni archangielskiej, data śmierci nieznana) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, następnie duchowny Żywej Cerkwi.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w guberni archangielskiej. W 1898 rozpoczął naukę w Kazańskiej Akademii Duchownej. Po roku nauki, 20 listopada 1899 złożył śluby zakonne, a następnie przyjął święcenia kapłańskie. W 1902 uzyskał dyplom Akademii i został skierowany do pracy w szkole duchownej w Żytomierzu jako wykładowca języka greckiego. Po trzech latach został inspektorem seminarium duchownego we Włodzimierzu Wołyńskim. Od 1908 do 1913 przełożony monasteru św. Włodzimierza we Włodzimierzu Wołyńskim, otrzymał godność archimandryty. W 1913 przeniesiony do eparchii irkuckiej w charakterze rektora seminarium duchownego w Irkucku.

10 sierpnia 1914 miała miejsce jego chirotonia na biskupa kirieńskiego, wikariusza eparchii irkuckiej. Od 7 grudnia 1918 był jej biskupem ordynariuszem. We wrześniu 1922 przeniesiony na katedrę jenisejską i krasnojarską, na której pozostawał do kwietnia 1923. We wrześniu tego samego roku przedstawił Świętemu Synodowi Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego prośbę o zgodę na przejście do stanu świeckiego i zawarcie związku małżeńskiego. Synod jednogłośnie wyraził zgodę, wydalając biskupa Zosimę (Sidorowskiego) ze stanu zakonnego.

W 1925 zgłosił akces do ruchu Żywej Cerkwi. Mimo wcześniejszego wystąpienia Aleksandra Sidorowskiego ze stanu duchownego Synod Żywej Cerkwi uznał go za czynnego biskupa prawosławnego i skierował go na katedrę irkucką, jako hierarchę alternatywnego wobec biskupa Guriasza (Stiepanowa) z Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Następnie przeniesiony na katedrę archangielską w ramach Żywej Cerkwi. Nie podjął jednak żadnej działalności duszpasterskiej w Archangielsku, wypędzony z miasta przez wiernych Kościoła Rosyjskiego.

Jego dalsze losy pozostają nieznane.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]