Zoë Haas
Data i miejsce urodzenia |
24 stycznia 1962 | |||
---|---|---|---|---|
Klub |
SC Beckenried | |||
Wzrost |
166 cm | |||
Debiut w PŚ |
10.12 1978, Piancavallo | |||
Pierwsze punkty w PŚ | ||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||
Dorobek medalowy | ||||
|
Zoë Haas, po mężu Barmettler (ur. 24 stycznia 1962 w Calgary) – szwajcarska narciarka alpejska.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 10 grudnia 1978 roku w Piancavallo, gdzie nie ukończyła pierwszego przejazdu w gigancie[1]. Pierwsze punkty wywalczyła 4 lutego 1979 roku w Pfronten, gdzie zajęła 19. miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 10 stycznia 1983 roku w Verbier, kończąc rywalizację w supergigancie ukończyła na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Cindy Nelson z USA i Irene Epple z RFN. W kolejnych startach jeszcze osiem razy stawała na podium: 6 grudnia 1984 roku w Puy-Saint-Vincent wygrała zjazd, 15 grudnia 1984 roku w Madonna di Campiglio i 3 marca 1985 roku w Vail była trzecia w gigancie, 2 lutego 1986 roku w Crans-Montana i 4 grudnia 1987 roku w Val d’Isère była trzecia w zjeździe, 9 stycznia 1988 roku w Lech była najlepsza w supergigancie, 28 stycznia 1990 roku w Santa Caterina zajęła trzecie miejsce w gigancie, a 19 marca 1992 roku w Crans-Montana była trzecia w supergigancie. W sezonie 1984/1985 zajęła jedenaste miejsce w klasyfikacji generalnej, w klasyfikacji giganta była ósma, a w klasyfikacji zjazdu dziewiąta.
Wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku, gdzie zajęła siódme miejsce w supergigancie. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Albertville w tej samej konkurencji była dziesiąta, a w gigancie zajęła osiemnastą pozycję. Była też między innymi czwarta w supergigancie na mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm w 1991 roku. Walkę o medal przegrała tam z Austriaczką Anitą Wachter o 0,22 sekundy.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
7. | 22 lutego | 1988 | Calgary | Supergigant | 1:19,03 | +1,88 | Sigrid Wolf |
10. | 18 lutego | 1992 | Albertville | Supergigant | 1:21,22 | +3,09 | Deborah Compagnoni |
18. | 19 lutego | 1992 | Albertville | Gigant | 2:12,74 | +5,15 | Pernilla Wiberg |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
11. | 1 lutego | 1987 | Crans-Montana | Zjazd | 1:43,80 | +2,18 | Maria Walliser |
DNF1[2] | 11 lutego | 1989 | Vail | Gigant | 2:29,37 | - | Vreni Schneider |
4. | 29 stycznia | 1991 | Saalbach | Supergigant | 1:08,72 | +0,35 | Ulrike Maier |
DNF1[3] | 2 lutego | 1991 | Saalbach | Gigant | 2:07,45 | - | Pernilla Wiberg |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1978/1979: 49.
- sezon 1979/1980: 69.
- sezon 1980/1981: 24.
- sezon 1981/1982: 34.
- sezon 1982/1983: 25.
- sezon 1983/1984: 47.
- sezon 1984/1985: 11.
- sezon 1985/1986: 26.
- sezon 1986/1987: 28.
- sezon 1987/1988: 27.
- sezon 1988/1989: 38.
- sezon 1989/1990: 27.
- sezon 1990/1991: 35.
- sezon 1991/1992: 45.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Verbier – 10 stycznia 1983 (supergigant) – 2. miejsce
- Puy-Saint-Vincent – 6 grudnia 1984 (zjazd) – 1. miejsce
- Madonna di Campiglio – 15 grudnia 1984 (gigant) – 3. miejsce
- Vail – 3 marca 1985 (gigant) – 3. miejsce
- Crans-Montana – 2 lutego 1986 (zjazd) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 4 grudnia 1987 (zjazd) – 3. miejsce
- Lech – 9 stycznia 1988 (supergigant) – 1. miejsce
- Santa Caterina – 28 stycznia 1990 (gigant) – 3. miejsce
- Crans-Montana – 19 marca 1992 (supergigant) – 3. miejsce
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (ang.)
- Olympedia - Zoë Haas (ang.)