Zygmunt Machoy
Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1924 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 lipca 2018 |
Zawód, zajęcie |
biochemik, wykładowca akademicki |
Tytuł naukowy |
profesor nauk chemicznych |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Zygmunt Stanisław Machoy (ur. 22 kwietnia 1924 w Wolsztynie[1], zm. 17 lipca 2018 w Szczecinie[2]) – polski biochemik i nauczyciel akademicki, profesor nauk chemicznych, wykładowca Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W okresie II wojny światowej wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa. Po wyzwoleniu powrócił do Wolsztyna, po ukończeniu szkoły średniej podjął studia chemiczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, uzyskując w 1951 roku magisterium. Na UAM w 1962 roku uzyskał stopień doktora za rozprawę Kontaktowe odbarwianie niektórych barwników spożywczych przy współudziale tlenu powietrza, a w 1970 roku habilitował się na podstawie pracy pt. Fizykochemiczne badania procesu pobierania tlenu przez układ oksydazy cytochromowej[1]. W 1985 roku otrzymał tytuł profesora w zakresie nauk chemicznych. Specjalizował się w zagadnieniach z zakresu biochemii, chemii analitycznej i organicznej[3].
Od 1951 roku był zawodowo związany z Pomorską Akademią Medyczną i następnie powstałym z jej przekształcenia Pomorskim Uniwersytetem Medycznym w Szczecinie. Początkowo zatrudniony w pracowni chemicznej Zakładu Patologii Ogólnej i Doświadczalnej, później w Zakładzie Chemii Ogólnej. Od 1976 roku do czasu przejścia w 1994 roku na emeryturę był kierownikiem Zakładu Chemii Fizjologicznej PAM. Pełnił funkcje prodziekana (1981–1984) i dziekana (1984–1987) Wydziału Lekarskiego Pomorskiej Akademii Medycznej[1].
Był członkiem Polskiego Towarzystwa Toksykologicznego, Polskiego Towarzystwa Biochemicznego i Polskiego Towarzystwa Chemicznego oraz komitetów Polskiej Akademii Nauk: Komitetu Biochemii i Biofizyki PAN oraz Komitetu Ekologii PAN. Wchodził w skład komitetów redakcyjnych czasopism „Fluoride” i „Environmental Sciences”. Kierował organizacją ISFR, skupiającą naukowców zajmujących się badaniami nad fluorem[1].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Został odznaczony Krzyżem Oficerskim (1998)[4] Komandorskim (2013)[5] Orderu Odrodzenia Polski.
W 1995 roku otrzymał tytuł członka honorowego Polskiego Towarzystwa Biochemicznego[6]. W 2007 roku wyróżniono go tytułem doctora honoris causa Pomorskiej Akademii Medycznej[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Doktor honoris causa PAM prof. dr hab. Zygmunt Machoy, Pomorska Akademia Medyczna, 2007 [zarchiwizowane 2015-04-02] .
- ↑ Zygmunt Machoy [online], wyborcza.pl, 19 lipca 2018 [dostęp 2018-07-19] .
- ↑ Prof. dr hab. Zygmunt Machoy, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-03-11] .
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 42, poz. 587
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 września 2013 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2014 r. poz. 342).
- ↑ Członkowie Honorowi [online], ptbioch.edu.pl [dostęp 2024-02-29] .
- Absolwenci szkół średnich w Wolsztynie
- Absolwenci Wydziału Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Członkowie Komitetu Biochemii i Biofizyki PAN
- Członkowie Komitetu Ekologii PAN
- Doktorzy honoris causa Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego
- Ludzie urodzeni w Wolsztynie
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Polscy biochemicy
- Wykładowcy Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie
- Urodzeni w 1924
- Zmarli w 2018