Zygmunt Wnorowski
Zygmunt Wnorowski (ur. 1 grudnia 1905, zm. 14 lutego 1977[1]) – inżynier, porucznik rezerwy kawalerii Wojska Polskiego.
W 1934 r. był oficerem rezerwy 23 Pułku Ułanów Grodzieńskich w Postawach.
W kampanii wrześniowej 1939 r. walczył jako dowódca plutonu w 2 szwadronie Warszawskiego Pułku Ułanów, ppłk dypl. Józefa Trepto, zorganizowanym 13 września w Radzyniu Podlaskim. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 24-3-4/5)[2].
Awanse służbowe[edytuj | edytuj kod]
- podporucznik - ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 r.
- porucznik
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WNOROWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WNOROWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-16].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 129, 603.
- Ludwik Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Warszawa 1986, ISBN 83-222-0377-2, s. 366.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]