Złotopiór wspaniały
Wygląd
Galbula dea[1] | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
złotopiór wspaniały | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
Złotopiór wspaniały[4] (Galbula dea) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny złotopiórów (Galbulidae). Zasiedla Amerykę Południową od Wenezueli i regionu Gujana po północną Boliwię. Nie jest zagrożony.
Podgatunki i zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Wyróżnia się 4 podgatunki G. dea[2][5]:
- G. d. dea (Linnaeus, 1758) – Wenezuela, Gujana, Surinam, Gujana Francuska i Brazylia (na północ od Amazonki)
- G. d. amazonum (P. L. Sclater, 1855) – północna Boliwia i południowo-zachodnia Brazylia
- G. d. brunneiceps (Todd, 1943) – wschodnia Kolumbia, wschodnie Peru i zachodnia Brazylia
- G. d. phainopepla (Todd, 1943) – zachodnio-środkowa Brazylia
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Wygląd
- Nie występuje dymorfizm płciowy. Długi, szary dziób. Cały wierzch ciała, łącznie z głową czarny. Białe gardło, ciemny brzuch zielono opalizuje. Poza tym ogólnie jest cały ciemny i opalizujący, na skrzydłach na złoto. Żółtawe brzegi lotek. Wydłużone środkowe sterówki.
- Wymiary
- długość ciała: 30 cm
- rozpiętość skrzydeł: 25–30 cm
- masa ciała: 25,5–31 g
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]- Biotop
- Tropikalne lasy i sawanna.
- Zachowanie
- Nierzadko przebywa w wielogatunkowych stadach. Przelatujące owady łapie z czatowni na drzewie, ogólnie żywi się tylko latającymi owadami. Piosenka to seria wysokich sylab.
- Lęgi
- Wyprowadza 1 lęg. Nora gniazdowa mieści się w kopcu termitów. Składa 2–4 jaja, które wysiaduje 20–23 dni. Młode umieją latać po 25 dniach.
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje złotopióra wspaniałego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako dość pospolity. Globalny trend liczebności uznawany jest za spadkowy ze względu na wylesianie Amazonii[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Galbula dea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Tobias, J., Züchner, T., de Melo Júnior, T.A., Kirwan, G.M. & Bonan, A.: Paradise Jacamar (Galbula dea). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-11-14].
- ↑ a b Galbula dea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Galbulidae Vigors, 1825 - złotopióry - Jacamars (Wersja: 2015-09-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-01-01].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2022-01-01]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- D. Chandler, D. Couzens, E. Dunn, J. Elphic, R. Hume i inni: Ptaki. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2008, seria: Fakty o zwierzętach świata. ISBN 978-83-7073-583-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).