Zeta Sagittarii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Ascella)
Zeta Sagittarii
ζ Sgr
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Strzelec

Rektascensja

19h 02m 36,730s[1]

Deklinacja

−29° 52′ 48,23″[1]

Paralaksa (π)

0,03698 ± 0,00087[1]

Odległość

88,1 ± 2,1 ly
27,02 ± 0,65 pc

Wielkość obserwowana

2,60m[2]

Rozmiar kątowy

0,0100[1] mas

Ruch własny (RA)

10,8 ± 1,0 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

21,11 ± 0,65 mas/rok[1]

Prędkość radialna

24,70 ± 0,70 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy

A2,5 Va[1]

Masa

A: 2,2 M
B: 2,1[3] M

Wielkość absolutna

0,44m[2]

Jasność

A: 31 L
B: 26 L[3]

Temperatura

A: 9000 K
B: 8500[3]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

9587[2]

Mimośród

0,2775[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 38 Sgr
2MASS: J19023670-2952484
Cordoba Durchmusterung: CD−30°16575
Boss General Catalogue: GC 26161
Katalog Henry’ego Drapera: HD 176687
Katalog Hipparcosa: HIP 93506
Katalog jasnych gwiazd: HR 7194
SAO Star Catalog: SAO 187600
Ascella, ADS 11950; CPD−30°5798, CCDM 19026-2953

Zeta Sagittarii (ζ Sgr, Ascella) – gwiazda w gwiazdozbiorze Strzelca, odległa o około 88 lat świetlnych od Słońca.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda ma tradycyjną nazwę Ascella, która pochodzi z łacińskiego wydania Almagestu z 1515 roku i oznacza „pacha”. Nazwa ta odpowiada jej położeniu w wyobrażonej postaci Strzelca[3][4]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie tej nazwy dla określenia jaśniejszego składnika tej gwiazdy[5].

Charakterystyka obserwacyjna[edytuj | edytuj kod]

Jest to trzecia co do jasności gwiazda gwiazdozbioru[3]. Jej obserwowana wielkość gwiazdowa to 2,60 m, a wielkość absolutna jest równa 0,44m[2].

Zeta Sagittarii jest gwiazdą podwójną, której składniki, odległe o 0,6 sekundy kątowej, indywidualnie mają wielkość gwiazdową 3,27 i 3,48m. Na niebie towarzyszy im także gwiazda o wielkości 10,63m, oddalona od bliskiej pary o 71,6″ (pomiar z 2013 roku)[6]. Ruch własny i paralaksa tych gwiazd bardzo się różnią[1][7], a ich sąsiedztwo jest przypadkowe[3].

Charakterystyka fizyczna[edytuj | edytuj kod]

Układ tworzy para gwiazd ciągu głównego o typie widmowym A. Jej składniki bywały także klasyfikowane jako olbrzym i podolbrzym, ale to nie odpowiada ich stanowi ewolucyjnemu. Okres orbitalny systemu to 21,075 roku, średnio dzieli je 13,4 au, ale na skutek ekscentryczności orbit odległość zmienia się od 10,6 do 16,1 au[3].

Składniki mają jasność odpowiednio 31 i 26 razy większą niż jasność Słońca i temperatury oceniane na 9000 i 8500 K. Ich masy obliczono na 2,2 i 21 masy Słońca[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Zeta Sagittarii w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e Anderson E, Francis C.: HIP 93506. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2018-08-24]. (ang.).
  3. a b c d e f g h Jim Kaler: Ascella. STARS, 2010-03-03. [dostęp 2018-08-24]. (ang.).
  4. Sagittarius, the Archer. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Dover: 1963, s. 358.
  5. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-06-01. [dostęp 2018-08-24].
  6. Mason et al.: WDS J19026-2953AB. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
  7. GSC 06885-02777 w bazie SIMBAD (ang.)