Przejdź do zawartości

Babka (jezioro)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Babka
Żywki Małe, Oczko
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Region

Kraina Wielkich Jezior Mazurskich

Wysokość lustra

131,0 m n.p.m.

Wyspy

jedna

Morfometria
Powierzchnia

35,9 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


870 m
650 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


3,5 m
11,0 m

Długość linii brzegowej

2920 m

Objętość

1 260,0 tys. m³

Hydrologia
Rzeki wypływające

Dopływ z jez. Babka

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Babka”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po prawej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Babka”
Położenie na mapie powiatu giżyckiego
Mapa konturowa powiatu giżyckiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Babka”
Położenie na mapie gminy Kruklanki
Mapa konturowa gminy Kruklanki, po lewej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Babka”
Ziemia54°04′16″N 21°57′06″E/54,071111 21,951667

Babka, Żywki Małe[1][2] lub Oczko[3] – jezioro w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Kruklanki[4].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Jezioro leży na Pojezierzu Mazurskim[2], w mezoregionie Wielkich Jezior Mazurskich[5], w dorzeczu SapinaWęgorapaPregoła[1]. Znajduje się około 10 km w kierunku północno-wschodnim od Giżycka. Na południe od jeziora znajduje się wieś Żywki[1]. Ze zbiornika wodnego wypływa ciek o nazwie Dopływ z jez. Babka, który kieruje wody na południe, do jeziora Żywki[6].

Linia brzegowa jest średnio rozwinięta. Dno muliste. Na jeziorze, w jego południowo-wschodniej części, położona jest wyspa o powierzchni 0,1 ha. Brzegi są wysokie, gdzieniegdzie strome, z wyjątkiem zachodnich, które są płaskie, niskie i podmokłe. W najbliższym otoczeniu znajdują się pola i łąki[1].

Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego jeziora Kruklin w zlewni rzeki Węgorapa – nr 7[7], jego użytkownikiem jest Polski Związek Wędkarski[1]. Objęte jest strefą ciszy[8]. Znajduje się na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich o łącznej powierzchni 85 527,0 ha[9].

Morfometria

[edytuj | edytuj kod]

Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 35,9 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 3,5 m, a maksymalna – 11,0 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 131,0 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 1 260,0 tys. m³[2]. Maksymalna długość jeziora to 870 m, a szerokość 650 m. Długość linii brzegowej wynosi 2920 m[1].

Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 według Państwowego Układu Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 45,0 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody – 132,3 m n.p.m.[2]

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

W skład pogłowia występujących ryb wchodzą m.in. szczupak, leszcz, płoć i lin. W przeszłości licznie występowały raki. Roślinność przybrzeżna urozmaicona, głównie trzcina – większe skupiska przy zachodnim brzegu. Wśród roślinności zanurzonej występuje rogatek, moczarka kanadyjska, ramienice, mech wodny, grzybienie białe, rdestnica i osoka[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Jerzy Waluga, Henryk Chmielewski, Wielkie Jeziora Mazurskie. Północ, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 1999 (Przewodniki wędkarskie; 6), ISBN 83-87506-16-8, OCLC 749533945.
  2. a b c d Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 349, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
  3. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 1472
  4. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 4, ISBN 83-239-9607-5.
  5. Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
  6. Dopływ z jez. Babka >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-04-15].
  7. Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie: Obwieszczenie nr 3/2016 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia 30 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia w sprawie ustanowienia obwodów rybackich na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących. edziennik.mazowieckie.pl, 30 września 2016. [dostęp 2020-02-26].
  8. Wykaz jezior i rzek, na których wprowadzono zakaz używania jednostek pływających z silnikami spalinowymi. Zakaz wprowadza w drodze Uchwały Rada Powiatu na podstawie art.41 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym oraz art.116 ust.1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. [dostęp 2017-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  9. Sejmik Województwa Warmińsko-Mazurskiego: Uchwała Nr XXII/430/12 Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wyznaczenia Obszaru Chronionego Krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich.. bip.warmia.mazury.pl, 27 listopada 2012. [dostęp 2017-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 kwietnia 2017)].