Róg alpejski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzyk grający na rogu alpejskim w kantonie Wallis

Róg alpejski (niem. Alphorn) – drewniany instrument muzyczny z grupy aerofonów ustnikowych, tradycyjnie używany przez pasterzy w Alpach ze względu na donośność dźwięku do komunikacji na odległość[1][2].

Instrument ma kształt prostej lub zawiniętej rury z ustnikiem[1][2]. Długość rogu alpejskiego sięga do 3-4 metrów[1][2]. Podobne instrumenty są spotykane w innych krajach o górzystym ukształtowaniu terenu (w Polsce trombita, ligawka (bazuna)[1][2]).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Willy Apel: Harvard Dictionary of Music. Wyd. 8. Cambridge: Harvard University Press, 1974, s. 30. ISBN 0-674-37501-7. (ang.).
  2. a b c d Andrzej Chodkowski (red.): Encyklopedia muzyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 774. ISBN 83-01-11390-1.