Przejdź do zawartości

Ćwiczenia taktyczno-specjalne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ćwiczenia taktyczno-specjalne – typ ćwiczenia, które należy stosować w szkoleniu bojowym pododdziałów do batalionu lub dywizjonu rodzajów wojsk włącznie. To ćwiczenia pododdziałów łączności, logistycznych, artylerii, rozpoznania itp.

Charakterystyka ćwiczeń

[edytuj | edytuj kod]

Ćwiczenia taktyczno-specjalne (łączności, logistyczne, artyleryjskie, rozpoznawcze, itp.) to rodzaj ćwiczenia, który stosowany jest w szkoleniu bojowym pododdziałów rodzajów wojsk i służb od plutonu do batalionu[1].

  • Celem ćwiczeń jest zgrywanie dowództw i pododdziałów rodzajów wojsk w warunkach zbliżonych do rzeczywistych oraz wyrabianie nawyków i umiejętności niezbędnych w walce[2][3].
  • Istotą tych ćwiczeń jest realizacja zadań taktycznych oraz ogniowych wynikających z wojennego przeznaczenia pododdziałów rodzajów wojsk. Zgrywane systemy powinny dotyczyć także sposobu wykorzystania środków walki w ramach zabezpieczenia bojowego[2].
  • Treścią ćwiczeń jest szkolenie, doskonalenie, trenowanie, zgrywanie dowódców wszystkich szczebli dowodzenia rodzaju sił i wojsk uczestniczących w ćwiczeniu w zakresie koordynacji dowodzenia i działań[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]